Indrukwekkend jeugdboek

Gabriele Clima is een Italiaanse schrijver uit Milaan. Hij is bekend door het schrijven van boeken voor jongeren. Boeken met thema’s als mensenrechten, oorlog en milieu. Voor het boek ‘Doorlopen’ heeft hij de Minerva-prijs voor literatuur en maatschappelijke betrokkenheid gewonnen. Het boek van 160 pagina’s is geschikt voor lezers vanaf 12 jaar.
De voor- en achterkant maakt het boek prachtig om te zien.

Het boek bestaat uit het verhaal van Fatma en Salim. Beiden 13 jaar.
Beiden leven ze in Syrië, het is oorlog. En ieder heeft een eigen opdracht.

Een kort gedicht is het begin van ieder nieuw hoofdstuk.

‘Als ik had geweten dat liefde zo gevaarlijk was
dan had ik niet liefgehad
Als ik had geweten dat de zee zo diep was
dan was ik niet gaan varen
Als ik had geweten wat mijn einde was
dan was ik niet begonnen’
Nizzar Qabbani

In het proloog wordt Salim badend in het zweet wakker. Een nachtmerrie.
Hij kijkt om zich heen en ligt in de woestijn, om hem heen liggen overal mensen te slapen. Het lijken wel stenen.

Fatma wacht op geruststellende woorden van haar broer Khalid, dat het goed komt. Ze is bang. Khalid heeft de riem zo strak gedaan dat ze amper kan ademhalen.

Salim zijn broer Abèd heeft een missie. Hij verzameld boeken uit gebombardeerde gebouwen op plaatsen waar het gevaarlijk is. Salim is te klein, maar wil wel graag meehelpen.
Bommen vallen steeds dichterbij. Salim moet vluchten, na een schokkende gebeurtenis, samen met zijn vader. Maar vluchten gaat niet zo makkelijk, afspraken worden niet nagekomen en de toekomst is onzeker. Maar hij is niet alleen, zijn vader is bij hem.

Fatma moet met haar broer, vader en moeder mee verhuizen naar Raqqa. Daar vindt ze het niet mooi. Haar broer loopt net als iedereen daar, alleen nog maar met een wapen over zijn schouder. Ze herkent haar broer niet meer, hij is zo anders geworden.
Ze mag iedere dag naar de koranschool. Maar verder zijn haar broer en haar vader erg streng.
Op haar verjaardag krijgt ze een speciaal cadeau van Khalid. Een opdracht waarvan hij zegt dat dit het mooiste is wat ze kan krijgen, het mooiste wat ze kan doen. En dat wil ze, de wereld mooier maken. Khalid stuurt haar de woestijn in, in het donker…doorlopen met een riem, een gordel strak om haar heen, onder haar nikab.

‘De oorlog zorgt er niet voor dat je sneller volwassen wordt.
Het is gewoon de slechtste manier om de wereld te leren kennen.’

Indrukwekkende verhalen van Fatma en Salim. Kinderen zijn het. En met hun onbevreesde gedachte gaan ze hun toekomst tegemoet.
De verhalen van Fatma en Salim kunnen waargebeurd zijn. Bijzonder te lezen hoe verschillend de families leven. En hoe verschillend ze omgaan met hun kinderen.
Een wereld zo anders dan waar wij in leven dan is het amper voor te stellen dat het op dezelfde wereld zo anders kan gaan.

Het boek is vlot te lezen, korte hoofdstukken. Geen moeilijke woorden. De schrijver heeft de verschillende kinderen goed uitgekozen. En niet alleen de verschillende kinderen, maar ook de verschillen van personen. De manier hoe ze in de wereld staan en wat voor invloed dit heeft op een gezin.