Tenenkrommend...

Helaas...

Ik wilde deze serie nog een kans geven maar ik heb mij zo geërgerd aan dit 2de boek. De eerste van deze serie had ik al zo mijn twijfels over maar nee.

De clichés vliegen voorbij. Rosa heeft een moeilijke jeugd gehad dus "natuurlijk" drinkt ze teveel, kan ze geen baan aanhouden, duikt met elke man die ze ziet in bed enz enz. Uiteindelijk vindt ze de liefde van haar leven maar dit wordt ook weer drama in panorama.

De dialogen zijn te simpel en de onderwerpen heftig: verkrachting, overspel, zelfmoord, poging tot moord, miskramen enz. Hier wordt echter super luchtig over gedaan in het verhaal en de karakters lijken het niet echt te beleven. Het komt zo nep over en zelfs kwetsend voor wie dit wel echt heeft meegemaakt. Het gaat van mierzoete levenslessen en spreuken die zo op een Hallmark kaart of tegeltje kunnen naar super platte sexueel getinte opmerkingen. Beetje vrouw onvriendelijk gevoel had ik erbij.
Dit is geen luchtige feel good roman. De cover doet anders vermoeden. Je verwacht echt een luchtige feel good zomer roman maar een groot gedeelte van dit verhaal speelt zich gek genoeg af rond de kerst periode...

Een schrijfster zoals Jenny Colgan, Katie Ffjorde of een Sophie Kinsella beheersen dit genre wel perfect. Dat had ik hier graag ook gezien. Het voelt alsof de schrijfster nog wat zoekende is.

Dieptepunt:

Rosa krijgt een soort undercover heropvoeding van haar omgeving met haar man als leider op afstand. Blech!

Nee deze serie is niet voor mij helaas.