En of er ongemak is....

Het verhaal speelt zich af op een afgelegen boerderij. De oudste zoon van het gezin met vier kinderen komt te overlijden. Welke impact dit binnen het gezin heeft wordt op een erg goede, beeldende manier omschreven.

Het verhaal wordt verteld vanuit Jas, de oudste dochter.
De ouders verdrinken in hun eigen verdriet maar er wordt niet gepraat over de doden omdat dit nu eenmaal niet hoort volgens hun geloof.. De kinderen weten niet waar naar toe met hun verdriet waardoor er steeds meer rare gedachtekronkels en gedragingen gaan optreden bij de kinderen.

Het is erg goed, beeldend geschreven boek met het nodige poëtische zins gebruik.
Ik heb echt meegeleefd en in dit verhaal is dat geen vrolijk gebeuren....
Verdriet, ongemak, eenzaamheid, medelijden, plaatsvervangende schaamte, onrecht, boosheid. Het hele boek was een en al emotie.

Wel eens waar een intriest verhaal maar ik vind dat deze verhalen ook geschreven mogen worden. Helaas maken teveel mensen verschrikkelijke trieste dingen mee. Daar moeten we onze ogen niet voor sluiten.
Ik begrijp wel heel goed dat dit boek lang niet iedereen kan bekoren. Het zijn geen verhalen waarvan je er velen achter elkaar wilt lezen. Daar vind ik het te heftig voor. Het blijft nog wel even door mijn hoofd gaan.