Vier jonge vrouwen proberen hun leven op te bouwen na WOI

In dit boek worden vier verhaallijnen uitgewerkt.
In het eerste deel van de trilogie maken we kennis met vier jonge vrouwen van (bijna) 20 jaar die hun eigen leven in Hamburg hopen op te bouwen na WOI.

Henny en Kathe zijn al van jongs af aan bevriend en beginnen samen aan de opleiding voor vroedvrouw.
Lina is onderwijzeres en Ida is een welgestelde meid, opgegroeid in weelde.
De andere drie meiden komen uit arbeidsgezinnen en hebben al de nodige ontberingen moeten doorstaan in WOI.

Het einde van WOI betekent helaas niet dat de mensen direct weer een beter leven krijgen. Armoede blijft voor velen nog lange tijd in het vooruitzicht. De opkomst van het nazi-regime in de aanloop naar WOII en de oorlogsperiode zelf wordt goed weergegeven.

De jonge vrouwen leren hun partners kennen en proberen ieder hun eigen leven te gaan bewandelen. Dit gaat niet van een leien dakje maar met de nodige tegenspoed.

Het verhaal begint in maart 1919 en loopt met tussenliggende tijdsprongen door tot na WOII, tot december 1948.

Een mooi, ontroerend en helaas ook minder vrolijk boek.
Soms blijven de verhaallijnen wat oppervlakkig en zou een beter kijkje in de psyche van de vrouwen en hun familieleden van extra waarde zijn geweest.
Maar het verhaal heeft mij zeker meer dan voldoende geboeid om ook het tweede deel van deze trilogie te gaan lezen!