Een verrassende mozaïekroman

In deze mozaïekroman worden de verhaallijnen van 12 gekleurde vrouwen op een uitzonderlijke wijze beschreven. Thema’s die aan bod komen zijn o.a. feminisme, afkomst, rassen- en vrouwendiscriminatie, homoseksualiteit en genderdiversiteit, geweld, overtuigingen, vriendschap en liefde.

Het verhaal gaat over zowel jonge als oude vrouwen, hun levensloop, zoektocht naar eigen identiteit en plaats in de maatschappij en gedachten passeren de revue. De verschillende achtergronden en levensfases van de personages worden mooi beschreven en ze weet bij ieder persoon het karakter bloot te leggen waardoor de lezer echt een goed beeld van iedereen krijgt. Het begint bijvoorbeeld met de levensloop van Amma, in de vijftig, een lesbische gekleurde vrouw woonachtig in London welke toneelactrice, scriptschrijfster van toneelstukken en regisseur is.

Bernardine Evaristo heeft op een kunstzinnige, zeer boeiende wijze de personages weergegeven en met elkaar verweven. Ze gebruikt diverse, ook minder voorkomende, schrijfstijlen wat het boek erg boeiend maakt. Het feit dat ze (bijna) geen hoofdletters en leestekens gebruikt merk je na een paar pagina’s al niet meer, zo prettig leest het boek weg.

Ze heeft terecht de Booker Prize gewonnen met dit bijzondere boek.