Fictie met waarheden gebaseerd?!

Foodvlogger, gescheiden en moeder van een tweeling: Carmen Prins. Als haar moeder met klem vraagt om de voorjaarsvakantie bij haar op Terschelling door te brengen, kan ze niet anders dan gaan. De boodschap dat haar en haar broer iets verteld moet worden, wakkert haar nieuwgierigheid aan. Alleen bij aankomst blijkt haar moeder niet meer in leven. Dus kan ze niet van het eiland af, tot ze heeft uitgedokterd wat er zich heeft afgespeeld en de geheimen zijn blootgelegd.

Het verhaal voelde voor mij al erg persoonlijk aan, bijna als non-fictie en waargebeurd. Wat het misschien ook wel is?! Vooral ook omdat er veel vanuit de ik-vorm wordt geschreven. Het is dus wel heel krachtig, realistisch en geloofwaardig. En als ik de beschrijving van Deadline lees, wordt dat gevoel alleen maar bevestigd dat er een persoonlije tint aan de verhalen zit. Want daar blijft Carmen na de dood van haar moeder op Terschelling wonen en gaat aan de slag bij Vita di Mare. Alleen gebeuren er vanaf het eerste moment rare dingen en escaleert het snel...

Ondanks het gevoel dat het (deels) non-fictie betreft, is het wel een fijne thriller om te lezen. Erg heerst een goede onderhuidse spanning en de schrijfstijl is prettig. Je wilt doorlezen.
De recepten die in het boek worden meegegeven zijn een leuke toevoeging en maken het een unieke thriller. Daardoor ben ik ook heel benieuwd geworden naar Deadline.