Een goede Carter, maar niet de beste

In deze nieuwe thriller van Carter ontvangt Tanya een video-oproep van haar beste vriendin. Wanneer ze opneemt volgt geen gezellige babbel, maar de start van een nachtmerrie. Haar vriendin is vastgebonden en duidelijk doodsbang. Tanya krijgt één kans om haar te redden, ze hoeft daarvoor slechts twee vragen juist te beantwoorden.

Wat volgt is een gruwelijke moord en dus worden Hunter en Garcia van Bijzondere Moordzaken betrokken. Wanneer een tweede slachtoffer volgt, weten ze dat ze op zoek moeten naar een seriemoordenaar die z’n slachtoffers stalkt en inspeelt op hun fouten en verlangens.

Als je een zwakke maag hebt, dan raad ik dit boek niet aan, want de moorden (zeker de eerste) worden erg gedetailleerd beschreven en het moet gezegd: de dader doet misselijkmakende dingen met de slachtoffers.

‘De beller’ is opnieuw een boek met een snel tempo, wat goed is om de spanning erin te houden. Ik had een van de plottwists in het verhaal door, maar dat stoorde niet want ik legde zeker niet de hele puzzel.

Er zijn wel enkele terugkerende elementen in de boeken van Carter die me een beetje storen. Zo is bijna elk personage ‘beeldschoon’ (in een miljoenenstad zoals LA zullen ook wel minder mooie mensen wonen, toch?), heeft elke vrouw een gigantische schoenencollectie en wordt Hunter telkens wanneer hij een fijne avond gepland heeft toevallig nét dan opgeroepen voor een nieuwe zaak.

Hoewel dit niet mijn favoriete boek uit de Robert Hunter-reeks is (‘Ik ben de dood’ en ‘De beste vriend’ vond ik indrukwekkender), is het nog steeds een vlotte, spannende thriller waarin het motief van de dader goed uitgediept wordt.