Een zeer geslaagde zet

België is nog niet bekomen van de eerste hevige emoties rond Dutroux, als de omgeving van Mons alweer wordt opgeschrikt door nieuwe lugubere vondsten. Een seriemoordenaar laat delen van vrouwenlijken achter in afgekeurde vuilniszakken van Knokke-Heist. De slachtoffers worden geïdentificeerd als marginalen uit de stationsbuurt van Mons.

De pers ˆop kruissnelheid gekomen met de zaken van de ontvoerde en vermoorde kinderen - werpt zich op het mysterie van "de versnijder van Mons". Noch het motief, noch enig aanknopingspunt met de slachtoffers kan de politie op het spoor van de moordenaar brengen. En plots houdt het op...

Toon mij je afvalzak en ik zeg je wie je bent. Het zou de lijfspreuk kunnen zijn van de verteller in dit boek. De vuilnisman brengt de lezer binnen in de levens van een aantal mensen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Toch raken hun wegen verstrengeld en de knoop ligt in de stationsbuurt van Mons. Ook de seriemoordenaar is een habitué, hoewel hij zich bij voorkeur aan de rand ophoudt. Het opvoeren van de vuilnisman als verslaggever in deze thriller is een verrassende maar naar mijn gevoel zeer geslaagde zet. Hij spreekt de lezer rechtstreeks aan, maakt zich soms vrolijk over diens verschrikte reacties, drukt hem met zijn neus op de niet altijd fraaie feiten. Maar de vuilnisman grijpt nooit in. Hij is de ultieme schaduw. De vuilnisman is de Joachim Stiller van deze misdaadroman. Met andere woorden: hij is een zeer geslaagde zet van auteur/journalist Louis Van Dievel.