Naar mijn gevoel wel wat veel toevalligheden

Iedereen zal zich de perikelen rond frauduleuze EU-subsidies voor wetenschappelijk onderzoek nog wel herinneren. Ze dienen in dit boek als basis voor een verhaal rond de ontvoering van de "klokkenluider".

Op zich best een spannend verhaal maar met naar mijn gevoel wel wat veel toevalligheden. “It’s a small, small world”, maar zo klein nu ook weer niet. In het begin merk je er nog niet zoveel van. Maar naarmate het boek vordert krijg je de indruk dat de auteur in paniek geraakt is en een paar losse eindjes inderhaast aan elkaar geknoopt heeft opdat ze niet te erg in de war zouden raken.

Een ander storend element is de vaak erg gezwollen taal, vooral waar het de tergend lange monologen van Jasper Binderen betreft. Onversneden ambtenarees van iemand die zichzelf graag bezig hoort. Het kan best als typering voor het personage bedoeld zijn, maar het hoefde voor mij niet echt zo uitgebreid.

Een verhaal met meer potentieel dan hier benut werd.