;

Door de titel heb ik een bepaald idee over het boek. Al bij het eerste hoofdstuk ontdek ik dat dat een totaal verkeerd beeld is. Bij rommelig leven verwacht ik geen hoofdstukkenlange verhalen over zwangerschappen en alleenstaand moederschap. Dat is zo 'not my cup of tea'.
Gelukkig doorgebladerd. Deel twee gaat over boeken en schrijvers. Zeer boeiend. Helaas zakt het in het derde deel weer in. Het is te Amerikaans voor mij. Soms enorm bevooroordeeld. In het hele boek mis ik de link met de titel. Ik zie niets rommeligs aan de levens die ze beschrijft. En ik wacht nog steeds op de ode. Of een ode aan het rommelige leven moet zijn een lans breken voor het ontsnappen of doorbreken aan verstikkende normen die mijns inziens alleen maar in bepaalde (vooral Amerikaanse) subgroepen heerst.