Ik wil meer!

Verscheurde Schaduwen is het 4e deel van de Amulet-serie en met elk boek weer sluit ik deze familie steeds dieper in mijn hart. Dit is het 2e deel van Lev zijn boeken en vanaf boek 1 heb ik een enorme zwak voor hem. Hij is het type bad guy, maar met enorm veel humor en een klein hartje van goud. En die humor? Die laat Eva weer rijkelijk vloeien in dit boek. Ik heb of zitten gruwelen van de geweldige manier waarop Eva een sprookje kan verduisteren, of keihard zitten lachen omdat Lev, Lev is!

Ik vind het echt zo mooi om te zien hoeveel Eva gegroeid is met schrijven in deze 4 boeken al. Ze weet me met elk boek meer te raken, weet dingen nog uitgebreider te beschrijven en slaat je met emoties links en rechts in je gezicht.

Vanaf bladzijde 1 weet je gewoon dat het boek weer geweldig gaat zijn, en het is dan ook enorm lastig om te stoppen met lezen want als je eenmaal begint, wordt je er helemaal ingezogen. De verhaallijn is echt geweldig neergezet en toen ik halverwege dacht yesss alles komt goed, keek ik naar mijn boek en bedacht me. Shit, ik moet nog een helft.. Wat gaat hier nog meer gebeuren. En ook die tweede helft was echt heel mooi neergezet. De emoties liet Eva hier echt vol op los, en ik weet niet hoe vaak ik lachen met een traan heb afgewisseld. De struggels van Raaf en Lev maken ze gewoon echt menselijk.

Ik kan echt niet wachten op het verhaal van Murphy en om weer terug te keren naar deze mooie familie.

Eva Yarich, dank je dat ik jouw mooie boeken mag lezen!