Lezersrecensie
Een warm en bijzonder verhaal wat troost biedt en verlies bespreekbaar maakt bij groot en klein
Chris Perdieus komt uit Vlaanderen en dit is haar prentenboek-debuut. Het is geschikt voor kinderen vanaf ongeveer vier jaar en heeft als thema afscheid en rouwverwerking. Door samen het boek te lezen maak je het onderwerp bespreekbaar want door te praten en te luisteren kan je het samen delen en er voor elkaar zijn.
Het verhaal gaat over de verdrietige Isaak. Hij mist zijn oma en opa, tante Mimi en zijn konijn Flo. Die zijn dood. Mama had gezegd dat als je dood bent je een sterretje wordt en dat hij naar de sterren kan kijken. Maar de sterretjes zijn ver weg en het doet pijn dat hij ze niet dichterbij heeft. Hij besluit om op pad te gaan. Hij pakt zijn koffer, die was vroeger van oma. Oma zei dat ze als ze op reis ging het koffertje meenam en thuis kwam met een koffer vol herinneringen. Isaak pakt zijn koffer, vol herinneringen en wil ver weg, tot achter de maan, om zijn verdriet weg te brengen.
Chris Perdieus heeft een mooi en ontroerend verhaal op papier gezet. Hoewel zwart de basiskleur is en vaak de associatie met kil en koud heeft, voelt dit boek als een warme deken. De illustraties stralen warmte en gezelligheid uit. Tijdens het verhaal haalt Isaak herinneringen op, geholpen door spulletjes uit zijn koffer. Aan het einde komt hij tot de conclusie dat herinneringen voor altijd zijn. Door het boek aan het kind voor te lezen kan je samen herinneringen ophalen en misschien wel een eigen koffertje maken.
De koffer van Isaak is een zogenaamde “ Koesterkoffer” of “ troostkoffer”. Je stopt er tastbare herinneringen in die de pijn van het verlies van iemand waar je van houdt kunnen verzachten. Denk aan een foto, een kaartje, een sieraad of kledingstuk. Of misschien een knuffel of zakdoek? Alles wat je aan die persoon doet denken kan er in. Door de koffer te pakken en de spulletjes te bekijken komen de herinneringen en verhalen vanzelf.
Een warm en bijzonder verhaal wat troost biedt en verlies bespreekbaar maakt. Bij kleine en grote kinderen.
Het verhaal gaat over de verdrietige Isaak. Hij mist zijn oma en opa, tante Mimi en zijn konijn Flo. Die zijn dood. Mama had gezegd dat als je dood bent je een sterretje wordt en dat hij naar de sterren kan kijken. Maar de sterretjes zijn ver weg en het doet pijn dat hij ze niet dichterbij heeft. Hij besluit om op pad te gaan. Hij pakt zijn koffer, die was vroeger van oma. Oma zei dat ze als ze op reis ging het koffertje meenam en thuis kwam met een koffer vol herinneringen. Isaak pakt zijn koffer, vol herinneringen en wil ver weg, tot achter de maan, om zijn verdriet weg te brengen.
Chris Perdieus heeft een mooi en ontroerend verhaal op papier gezet. Hoewel zwart de basiskleur is en vaak de associatie met kil en koud heeft, voelt dit boek als een warme deken. De illustraties stralen warmte en gezelligheid uit. Tijdens het verhaal haalt Isaak herinneringen op, geholpen door spulletjes uit zijn koffer. Aan het einde komt hij tot de conclusie dat herinneringen voor altijd zijn. Door het boek aan het kind voor te lezen kan je samen herinneringen ophalen en misschien wel een eigen koffertje maken.
De koffer van Isaak is een zogenaamde “ Koesterkoffer” of “ troostkoffer”. Je stopt er tastbare herinneringen in die de pijn van het verlies van iemand waar je van houdt kunnen verzachten. Denk aan een foto, een kaartje, een sieraad of kledingstuk. Of misschien een knuffel of zakdoek? Alles wat je aan die persoon doet denken kan er in. Door de koffer te pakken en de spulletjes te bekijken komen de herinneringen en verhalen vanzelf.
Een warm en bijzonder verhaal wat troost biedt en verlies bespreekbaar maakt. Bij kleine en grote kinderen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Conny Schelvis
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
