Verhaal met een persoonlijke tint.

De lessen van burn-out.
Annegreet van Bergen.
jaar van uitgave: 2000
non-fictie

In dit boek beschrijft Annegreet van Bergen haar ervaringen met burn-out. Doordat ze haar eigen proces beschrijft, komt het verhaal heel dichtbij. In de hoofdstukken komen aspecten van de ziekte naar voren, alsmede ook het verloop. Het boek begint bij het begin: het ongeloof van Van Bergen dat ze ziek is, ondanks dat ze zich in de loop van de tijd alleen maar beroerder is gaan voelen en ze in elkaar is gezakt op het moment dat alle verplichtingen voldaan zijn. Herkenbaar (voor degenen die een burn-out hebben of gehad hebben) is ook de beschrijving van het met-lood-in-de-schoenen ziek melden en de opluchting als de ziekmelding bij het bedrijf niet onverwachts komt. Het eerste hoofdstuk eindigt met het besef van de auteur dat ze niet lui is, maar ziek.
"Door al deze voorbeelden was het voor mij inmiddels glashelder. Ik was niet lui, maar moe. Doodmoe. Waaraan ik eerst nog had getwijfeld, wist ik nu met zekerheid: ik was ziek."

In de hoofdstukken die volgen beschrijft Annegreet van Bergen het proces: wat gebeurt er nadat iemand zich ziek heeft gemeld. Heel treffend gebruikt ze het woord knock-out dat in de eerste fase beter past dan burn-out. Een periode dat alles vermoeiend is, elke simpele handeling enorm complex lijkt en gewone activiteiten als koken al teveel zijn en vooral dat elke handeling enorm veel tijd kost. Heel beeldend beschreven zijn de huilbuien, het gevoel dat het niet meer goed gaat komen en een overvol hoofd dat niet meer tot rust komt. Even treffend is de beschrijving van de periode daarna: somberheid, huilbuien, het niet meer zien zitten en het langzaam (twee stappen vooruit en een stap terug) weer op krachten komen met daarbij de nodige terugvallen. Bij dat op krachten komen zit zoal het weer boeken kunnen lezen buiten enkel kinderboeken. Voor mensen die een burn-out hebben (gehad) is dit heel herkenbaar. Zelf kon ik in de eerste periode alleen sprookjesboeken lezen, al het andere was te ingewikkeld om mijn gedachten bij te houden. Ook de lessen en kleine geheugensteuntjes om patronen te doorbreken, zoals altijd wachten bij een rood stoplicht, zijn herkenbaar. Als lezer voel je dat het weer bergop gaat. Het eindigt bij het herstel en lessen van de burn-out.

In het boek is ook aandacht voor wat een burn-out is, waarom het tegenwoordig zo veel voorkomt en de hoge werk- en leefdruk die is ontstaan. Dit wordt afgewisseld met de ervaringen van de auteur zelf die leidden naar een burn-out. Soms leidden deze hoofdstukken mij af en was ik kwijt in welk deel van het proces het verhaal ook alweer zelf. Het was voor mij echter ook herkenbaar en prettig om te lezen, vooral omdat ik burn-out zelf vaak nog ongrijpbaar vind. Het is lastig om buitenstaanders en collega's uit te leggen wat er met mij aan de hand is. Die hoofdstukken gaven ook houvast.

Al met al een boek waar burn-out helder uiteengezet wordt. De persoonlijke noot maakt voor mij het boek leesbaarder en herkenbaarder.