Lezersrecensie
Wanneer de waarheid het daglicht ziet.
De literaire thriller ‘Daglicht’ heb ik gelezen voor de The 52 Bookclub Challenge, voor opdracht 44: “A celebrity on the cover.” Voordat ik begon met lezen, dacht ik dat dit boek misschien te literair voor mij zou zijn, maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn.
Het verhaal kent twee verhaallijnen: die van Iris Kastelein, een advocaat en alleenstaande moeder, en die van Ray Boelens, een man die in een tbs-kliniek zit omdat hij zijn buurvrouw en haar dochtertje zou hebben vermoord.
Iris is een interessante hoofdpersoon: sterk en intelligent, maar ook duidelijk worstelend met haar rol als moeder en haar verleden. Dat maakt haar menselijk en geloofwaardig.
De schrijfstijl van Marion Pauw is prettig en toegankelijk. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd, en stukje bij beetje krijg je als lezer meer informatie. Wat ik knap vond, is hoe de twee verhaallijnen uiteindelijk op natuurlijke wijze samenkomen. Het voelt nergens geforceerd en houdt je als lezer geboeid tot het eind.
Vooral de manier waarop Ray’s gedachtegang en gedrag zijn uitgewerkt, vond ik erg sterk. De woordkeuze die hij gebruikt, bijvoorbeeld “bonbons” in plaats van “borsten”, zorgde soms voor een glimlach. Het past perfect bij zijn karakter. De sfeer is soms beklemmend, maar nooit te zwaar. Pauw weet precies hoe ze de balans moet houden tussen spanning en emotie.
Het enige minpuntje vond ik het einde, dat had wat mij betreft iets uitgebreider gemogen.
Het verhaal is origineel en zet je aan het denken, mede door thema’s als gerechtelijke dwaling, autisme en de rol van moeders. Het idee dat dit soort situaties in het echt kunnen voorkomen – en misschien ook daadwerkelijk gebeuren – maakte veel indruk op me.
Dit boek is ook verfilmd. Die wil ik binnenkort graag kijken; ik ben benieuwd of de film recht doet aan de psychologische gelaagdheid van het boek – vooral Ray lijkt me lastig om goed neer te zetten op beeld.
Wat begon als een boek voor een leesuitdaging, bleek een onverwachte parel. Zo zie je maar weer hoe leuk verrassingen kunnen zijn.
[C8][A8][W8][P7][I9][L8][E9] komt uit op 4,5 sterren. Ondanks het minpuntje rond ik het op de bekende sites af naar vijf sterren.
Het verhaal kent twee verhaallijnen: die van Iris Kastelein, een advocaat en alleenstaande moeder, en die van Ray Boelens, een man die in een tbs-kliniek zit omdat hij zijn buurvrouw en haar dochtertje zou hebben vermoord.
Iris is een interessante hoofdpersoon: sterk en intelligent, maar ook duidelijk worstelend met haar rol als moeder en haar verleden. Dat maakt haar menselijk en geloofwaardig.
De schrijfstijl van Marion Pauw is prettig en toegankelijk. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd, en stukje bij beetje krijg je als lezer meer informatie. Wat ik knap vond, is hoe de twee verhaallijnen uiteindelijk op natuurlijke wijze samenkomen. Het voelt nergens geforceerd en houdt je als lezer geboeid tot het eind.
Vooral de manier waarop Ray’s gedachtegang en gedrag zijn uitgewerkt, vond ik erg sterk. De woordkeuze die hij gebruikt, bijvoorbeeld “bonbons” in plaats van “borsten”, zorgde soms voor een glimlach. Het past perfect bij zijn karakter. De sfeer is soms beklemmend, maar nooit te zwaar. Pauw weet precies hoe ze de balans moet houden tussen spanning en emotie.
Het enige minpuntje vond ik het einde, dat had wat mij betreft iets uitgebreider gemogen.
Het verhaal is origineel en zet je aan het denken, mede door thema’s als gerechtelijke dwaling, autisme en de rol van moeders. Het idee dat dit soort situaties in het echt kunnen voorkomen – en misschien ook daadwerkelijk gebeuren – maakte veel indruk op me.
Dit boek is ook verfilmd. Die wil ik binnenkort graag kijken; ik ben benieuwd of de film recht doet aan de psychologische gelaagdheid van het boek – vooral Ray lijkt me lastig om goed neer te zetten op beeld.
Wat begon als een boek voor een leesuitdaging, bleek een onverwachte parel. Zo zie je maar weer hoe leuk verrassingen kunnen zijn.
[C8][A8][W8][P7][I9][L8][E9] komt uit op 4,5 sterren. Ondanks het minpuntje rond ik het op de bekende sites af naar vijf sterren.
1
Reageer op deze recensie
