Een aangrijpend en mooi verteld verhaal

De schrijfster Heather Morris werd wereldberoemd door haar vorige boeken: ‘De tatoeëerder van Auschwitz’, ‘Het meisje dat twee kampen overleefde’ en ‘De drie zussen van Auschwitz’.
De boeken hebben allemaal het thema Tweede Wereldoorlog en daarbij valt vooral op dat de auteur zich zeer goed heeft verdiept in de geschiedenis. Ze weet levensverhalen om te zetten tot prettig leesbare romans. Hier bij zijn de hoofdpersonages overal het algemeen vrouwen die vriendschap, hoop, moed en doorzettingsvermogen hoog in het vaandel hebben staan.

Voor het boek ‘De vrouwen van het kamp’ kreeg Heather Morris een tip van haar uitgeefster. In documenten over een kampverpleegster, Nesta James, dook tevens de naam Norah Chambers op. Morris raakte hierin zo verdiept en geïnteresseerd dat ze besloot er een boek over te schrijven. Een boek met overigens een prachtige kaft. De ‘Rising Sun’, die symbool staat voor Japan, straalt sereenheid en kracht uit. Echter wanneer je langer kijkt zie je prikkeldraad, een bommenwerper en een wachttoren. De omslag straalt zowel hoop als wanhoop. Dit vind ik van Nick Stearn en Villa Grafia, de omslagontwerpers, erg goed gedaan.

Auteur Heather Morris heeft een manier van schrijven die erg fijn en beeldend is. Het verhaal roert en komt binnen. Als een verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten en/of personen is het voor een auteur vaak erg lastig om daar een mooi, goed leesbaar verhaal over te schrijven. Zonder hierbij de geloofwaardigheid te verliezen. Morris is heel dicht bij de waarheid gebleven en heeft de personages recht aangedaan, ondanks dat het hier en daar ook wat geromantiseerd lijkt.
De vriendschap tussen beide vrouwen, maar ook onderling met andere vrouwen in het kamp, komt heel sterk naar voren.

Het is indrukwekkend hoe Morris de erbarmelijke omstandigheden weet te vertalen naar een roman. Tevens lijkt het verhaal ‘De vrouwen van het kamp’ wel een soort van eerbetoon aan al deze dappere vrouwen in Palembang.
Het blijft me verbazen dat er elke keer weer een stukje geschiedenis op blijft duiken waar vrijwel nog niets over bekend is, maar waarvan het wel heel belangrijk is dat het verteld wordt.
Het boek heeft wellicht ook een extra impact als je het nawoord leest. Hier lees je verhalen van familieleden van de hoofdpersonen, met foto’s. Ook zijn er een landkaart, leesclubvragen en een lijst met namen van vermisten, vermoorden en overleden vrouwen.
‘De vrouwen van het kamp’ is een zeer aangrijpende roman met een verhaal wat helaas vandaag de dag toch ook weer relevant blijkt.