Eenmooi verhaal voorzien van levensles

Een geheel eigen schrijfstijl en zelfs opmaak
Kader Abdolah is absoluut te herkennen aan zijn geheel eigen handschrift, maar ook de opmaak in zijn boeken is over het algemeen hetzelfde. Hij schrijft niet al te lange hoofdstukken, maakt gebruik van korte alinea’s waardoor pagina’s er overzichtelijk uit zien. Hierdoor zijn zijn boeken vaak ook wat toegankelijker voor jongere lezers of mensen met minder leeservaring. Hij laat fantasie en werkelijkheid in elkaar overlopen maar wordt nergens ongeloofwaardig. Zo ook weer niet in het boek ‘Voordat het laat wordt’. Wel kan zijn gebruik van woorden soms wat deftig of oubollig overkomen, daartegen pas dat wel weer helemaal bij het verhaal.

Geschreven vanuit een ‘ik’ perspectief
In ‘Voordat het laat wordt’ schrijft Kader Abdolah vanuit een ‘ik’ perspectief. Het is tenslotte zijn verhaal en zo komt het voor de lezer ook authentieker over. Het is een wonderlijk leven wat Kader toen nu toe geleefd heeft. Eerst zijn niet al te makkelijke reis naar Nederland en dan nu zijn reis terug naar zijn geboorteland. Het bewonderwaardiger hieraan is de houding van Abdolah zelf. Hij laat het allemaal gelaten over zich heen komen en ziet de gebeurtenissen als een bedoeling van een hogere macht. Zweverig is hij dan totaal weer niet.

Levensles
Kader Abdolah is als een oom die altijd wel een verhaal heeft wanneer je daar op bezoek bent. En je kan niet anders dan betoverend luisteren. Zijn boeken hebben dezelfde magie. Hij schrijft zijn eigen 1001 nacht of het nu logisch is of niet. Nimmer verbaasd maar altijd onderdanig en dankbaar. Hij is gelukkig met wie hij is en met wie hij is. Wat dat aangaat zouden nog veel mensen, ook ik, nog heel wat van hem kunnen leren. Het leven is namelijk al goed genoeg zoals het is