Sloom, maar mooi

Review is oorspronkelijk gepubliceerd op: https://meerboekenblog.nl/recensie-de-dagen-die-komen/

Nadat ik Al het blauw van de hemel beoordeelde met een dikke vijf sterren, waren mijn verwachtingen voor De dagen die komen stiekem heel erg hoog geworden. Vol goede moed begon ik aan het luisterboek, maar helaas werd ik toch teleurgesteld.

Begrijp me niet verkeerd, Mélissa Da Costa schrijft op een prachtige manier en het verhaal over Amande is onvoorstelbaar pijnlijk, maar toch miste ik iets.

Amande is een vrouw die op een dag besluit om zich terug te trekken van de wereld. Ze heeft veel meegemaakt en kan sindsdien haar draai in het normale leven niet meer vinden, wat heel begrijpelijk is. Ze trekt zich terug in een afgelegen huis in Auvergne, een prachtige locatie, een prachtig huis met een lap grond waar je u tegen zegt. Maar Amande ziet er de schoonheid niet meer van in, door de last die zij met zich meedraagt.

Tuinkalenders
Bij toeval ontdekt Amande tuinkalenders van de vorige bewoonster, een moment waarop zij besluit om er dan ook maar wat mee te gaan doen. Ze wil de verwaarloosde tuin nieuw leven in blazen. Mevrouw Hugues heeft met de hand beschreven wat er allemaal gedaan moet worden ieder seizoen, en zo gedetailleerd, dat Amande er ook daadwerkelijk direct mee aan de slag kan.

Met je vingers in de aarde
Langzaam maar zeker begint Amande kracht en plezier uit het tuinieren te halen. Iets wat ik begrijpelijk vind, want ik ben zelf ook graag bezig in de tuin. Ze begint zelf ook op te bloeien en open te staan voor nieuwe ontmoetingen.

Emotioneel
Ik ga natuurlijk niet verklappen wat Amande precies mee heeft gemaakt, daarvoor moet je zelf het boek gaan lezen. Maar dat het heftig is, is een understatement. Daardoor bevat het hele verhaal al een zware emotionele lading. Toch leefde ik niet zo mee met Amande, als ik deed met de personages uit Al het blauw van de hemel en daar zit ook precies mijn ’teleurstelling’ in. Ik vond het helemaal geen slecht boek, het verhaal is ontroerend en wederom goed geschreven. Maar ik voelde totaal geen connectie met de personages in het boek – waardoor ik het simpelweg niet zo’n hoge beoordeling kan geven als haar debuut. Het luisterboek werd overigens ook prima ingesproken!

Dus niet helemaal wat ik ervan verwacht had, maar in mijn ogen nog steeds zeer zeker de moeite waard. En ik ben ook heel benieuwd naar haar nieuwste roman, Waar de zon de sneeuw raakt.