Prachtige romance!

Mijn recensie is eerder gepubliceerd op: https://meerboekenblog.nl/recensie-een-duwtje-in-de-rug/

“Alles buiten mijn routine is te veel. De huishoudster die op dinsdagochtend twee minuten te vroeg komt, is te veel. Het geluid van het brievenbuspakket dat op de deurmat valt is te veel. Mijn nichtjes die ineens opduiken als ik thuiskom, omdat ze willen dat ik wat lekkers voor hen en hun vriendinnen maak, zijn te veel. Het glas dat ik goddomme kapot laat vallen. Het is ineens niet meer weten wat de volgorde van mijn taken ook alweer was. Ik word knettergek van mezelf. “

Deze recensie wil ik beginnen met een aangrijpende quote omdat de autisme representatie in dit boek in mijn ogen heel sterk is neergezet. De quote is maar een klein voorbeeld van hoe rauw en emotioneel Emma Anna kan schrijven, en geeft een idee van wat je kunt verwachten in deze prachtig geschreven roman.

Een duwtje in de rug gaat over de vierentwintigjarige Nova en de vijfenveertigjarige Thomas. Nova heeft een pittige tijd achter de rug en verlangt naar een nieuw begin waarin ze de stukken van haar hart weer aan elkaar kan plakken. Ze stuit op een advertentie van een man die op zoek is naar een relatie en hoewel ze het nooit van zichzelf had verwacht, trekt ze de stoute schoenen aan en reageert ze op de advertentie.

Thomas zoekt een vaste relatie waar hij zichzelf kan zijn en waarin zijn leven vooral heel erg stabiel blijft, want de wereld bevat al te veel prikkels die hem overweldigen. Hij ontmoet Nova en staat direct perplex van haar schoonheid, maar is ook verbaasd over hoe lief ze over komt. Thomas concludeert echter al snel dat Nova toch écht te jong is voor hem.

Gezamenlijke droom
Terwijl Thomas en Nova elkaar beter leren kennen komen ze erachter dat ze een gezamenlijke grote droom hebben, namelijk het krijgen van een kindje. Voor Nova gaat dit niet gemakkelijk, en Thomas komt op een leeftijd waarop het steeds lastiger wordt om met een vrouw van zijn eigen leeftijd een gezin te starten. De twee besluiten een verstandshuwelijk aan te gaan en samen een kindje te krijgen. Thomas houdt zichzelf voor dat hij zich absoluut niet laat leiden door zijn gevoel.

Het is een romance en we weten natuurlijk allemaal dat je gevoel negeren nooit werkt, dus uiteraard gebeurt er het een en ander tussen Thomas en Nova. Om te ontdekken hoe dit verloopt, hoe de families omgaan met het verstandshuwelijk en hun keuzes, daarvoor moet je zelf het boek gaan lezen. Maar ik kan je wel vertellen, ik vond het weer een prachtige, maar ook realistische roman, die ik zeker aanraad!

Respectvol geschreven
Een duwtje in de rug raakte me op meerdere vlakken. Van de goed uitgewerkte autisme representatie, tot de vooroordelen die anderen pijn doen en de problemen die Nova heeft omtrent het zwanger raken. Emma Anna is ontzettend goed in gevoelige thema’s op papier zetten, die je tot op het bot raken maar die tevens altijd respectvol geschreven zijn. (side note: iedereen die gediagnosticeerd is met autisme of die veel te maken heeft met mensen met autisme ervaren het natuurlijk op een andere – eigen – manier. Ik wil niet zeggen dat Thomas dé perfecte representatie is, het kan zich ook heel anders uiten. Desalniettemin is Thomas als hoofdpersonage gewoon een erg goed voorbeeld, die een kijkje in het leven van iemand met autisme geeft)

Als ik één kanttekening over dit boek mag schrijven dan is het dat ik langer had willen genieten van Thomas en Nova. Ondanks de dingen waar zij tegenaan lopen is hun liefde heel warm en veilig, en is het simpelweg smullen om te lezen over deze personages.