Lezersrecensie
Ideale zomerthriller voor de wintermaanden
Paradijsvogels is niet de beste thriller die je ooit zal lezen maar als afwisseling ten opzichte van alle Scandinavische crime series is dit een zeer welkome afwisseling.
Paradijsvogels is het eerste boek van Nathalie Pagie in de serie omtrent het journalisten duo Diego en Tara. Tara is een op zichzelf staande vrouw die in haar jeugd het nodige heeft meegemaakt. Nadat ze op jonge leeftijd haar ouders verloor is ze van pleeggezin naar pleeggezin gegaan. Dit in combinatie met epilepsie maakt Tara een zelfstandige sterke vrouw.
Tegenover haar bij De Dageraad, de krant waar Tara werkt, zit Diego. Diego is een familieman. In veel opzichten haar tegenpool, maar ook haar partner bij de krant.
Nadat Tara op een trip naar Aruba wordt gestuurd en Diego het hier in eerste instantie niet mee eens is (het stuk is om reclame te schrijven voor Aruba in plaats van een goed onderzoek), stuiten Tara en Diego op een eiland waar alles niet enkel zonneschijn in.
In een vlot tempo komen zaken als drugs, moord, misbruik en bondage voorbij welke ook allemaal op een fatsoenlijke manier worden gebruikt. Dit maakt het verhaal erg fijn om te lezen en zeker het laatste kwart is het boek lastig om weg te leggen. Ondanks wat schoonheidsfoutjes is het einde erg bevredigend en kijk ik uit naar het volgende deel!
Paradijsvogels is het eerste boek van Nathalie Pagie in de serie omtrent het journalisten duo Diego en Tara. Tara is een op zichzelf staande vrouw die in haar jeugd het nodige heeft meegemaakt. Nadat ze op jonge leeftijd haar ouders verloor is ze van pleeggezin naar pleeggezin gegaan. Dit in combinatie met epilepsie maakt Tara een zelfstandige sterke vrouw.
Tegenover haar bij De Dageraad, de krant waar Tara werkt, zit Diego. Diego is een familieman. In veel opzichten haar tegenpool, maar ook haar partner bij de krant.
Nadat Tara op een trip naar Aruba wordt gestuurd en Diego het hier in eerste instantie niet mee eens is (het stuk is om reclame te schrijven voor Aruba in plaats van een goed onderzoek), stuiten Tara en Diego op een eiland waar alles niet enkel zonneschijn in.
In een vlot tempo komen zaken als drugs, moord, misbruik en bondage voorbij welke ook allemaal op een fatsoenlijke manier worden gebruikt. Dit maakt het verhaal erg fijn om te lezen en zeker het laatste kwart is het boek lastig om weg te leggen. Ondanks wat schoonheidsfoutjes is het einde erg bevredigend en kijk ik uit naar het volgende deel!
1
Reageer op deze recensie