Lezersrecensie
Rust, kalmte en Asperger. Een bijzondere mix voor een geweldig debuut
Tussen twee werelden – Franco Faggiani
Rust, kalmte en Asperger. Een bijzondere mix voor een geweldig debuut
Tussen twee werelden is het debuutroman van Franco Faggiani. Een boek die ik normaliter niet zou oppakken maar door de leesclub was mijn interesse gewekt en besloot ik me in te schrijven. Nadat bleek dat ik was ingeloot sloeg bij mij in eerste instantie de spanning toe, ik had nog nooit zo’n boek gelezen, hoe kan ik hier een fatsoenlijke review over schrijven en een mening vormen?
Tussen twee werelden gaat over Leo, Nina en Martino. Leo is een vader die zijn vrouw heeft verloren en in zichzelf keert. Zijn briljante dochter Nina haalt hem op een dag over om tijdelijk een jongen in huis te halen die zich niet lijkt te kunnen binden met de mensen om zich heen. Uit medelijden en het onvermogen om z’n dochter iets te weigeren gaat Leo akkoord tegen een tijdelijk bezoek van Martino. Martino blijkt al gauw een speciale jongen te zijn met het syndroom van Asperger, ondanks z’n aandoening ontdekt Leo dat Martino en hij erg op elkaar lijken en samen besluiten ze te verhuizen naar de Piemontese Alpen om daar, weg van de stad, een eigen leven te bouwen.
Tussen twee werelden is in vanuit het zichtpunt van Leo op een erg fijne manier verteld. Door continue geconfronteerd te worden met de gevoelens van Leo, hoe hij met Martino omgaat en welk invloed Martino op zijn leven heeft word je als lezer meegenomen in de familie. Buiten deze twee hoofdpersonen waren voor mij de Piemontese Alpen een hoofdpersoon opzich. De manier waarop de auteur in staat is het leven in de bergen weer te geven, de rust en stilte die het uitstraalt en het idyllische plaatje wat erbij hoort is zo mooi gedaan dat ik me daar vaak thuis voelde.
Het boek doet eer aan een syndroom als Asperger, laat de strubbelingen zien maar ook dat wanneer je er goed mee omgaat dat je een erg mooi leven kan leiden.
De personen Martino en Leo groeien steeds verder naar elkaar toe en door de sprongen in tijd, zowel voorwaarts als terug, maakt het boek erg vlot om te lezen. Het einde van het boek is mooi beschreven en vormt een mooie conclusie aan de reis die de hoofdpersonages hebben afgelegd.
Ik was nooit een voorstander van Romans maar als Franco met een nieuw boek komt zal ik deze zeker weer oppakken!
Rust, kalmte en Asperger. Een bijzondere mix voor een geweldig debuut
Tussen twee werelden is het debuutroman van Franco Faggiani. Een boek die ik normaliter niet zou oppakken maar door de leesclub was mijn interesse gewekt en besloot ik me in te schrijven. Nadat bleek dat ik was ingeloot sloeg bij mij in eerste instantie de spanning toe, ik had nog nooit zo’n boek gelezen, hoe kan ik hier een fatsoenlijke review over schrijven en een mening vormen?
Tussen twee werelden gaat over Leo, Nina en Martino. Leo is een vader die zijn vrouw heeft verloren en in zichzelf keert. Zijn briljante dochter Nina haalt hem op een dag over om tijdelijk een jongen in huis te halen die zich niet lijkt te kunnen binden met de mensen om zich heen. Uit medelijden en het onvermogen om z’n dochter iets te weigeren gaat Leo akkoord tegen een tijdelijk bezoek van Martino. Martino blijkt al gauw een speciale jongen te zijn met het syndroom van Asperger, ondanks z’n aandoening ontdekt Leo dat Martino en hij erg op elkaar lijken en samen besluiten ze te verhuizen naar de Piemontese Alpen om daar, weg van de stad, een eigen leven te bouwen.
Tussen twee werelden is in vanuit het zichtpunt van Leo op een erg fijne manier verteld. Door continue geconfronteerd te worden met de gevoelens van Leo, hoe hij met Martino omgaat en welk invloed Martino op zijn leven heeft word je als lezer meegenomen in de familie. Buiten deze twee hoofdpersonen waren voor mij de Piemontese Alpen een hoofdpersoon opzich. De manier waarop de auteur in staat is het leven in de bergen weer te geven, de rust en stilte die het uitstraalt en het idyllische plaatje wat erbij hoort is zo mooi gedaan dat ik me daar vaak thuis voelde.
Het boek doet eer aan een syndroom als Asperger, laat de strubbelingen zien maar ook dat wanneer je er goed mee omgaat dat je een erg mooi leven kan leiden.
De personen Martino en Leo groeien steeds verder naar elkaar toe en door de sprongen in tijd, zowel voorwaarts als terug, maakt het boek erg vlot om te lezen. Het einde van het boek is mooi beschreven en vormt een mooie conclusie aan de reis die de hoofdpersonages hebben afgelegd.
Ik was nooit een voorstander van Romans maar als Franco met een nieuw boek komt zal ik deze zeker weer oppakken!
1
Reageer op deze recensie