Een meeslepende roman in bergachtige setting

The first to fall is een meeslepend verhaal waarin tragedie, sportiviteit, liefde en zelfontwikkeling samenkomen. Het liefst had ik dit boek in een keer uitgelezen.

De Dolomieten zijn een super fijne setting voor een romance. De sfeer van de bergen in de zomer is ideaal, verleidelijk en - helaas ik dit geval - ook dodelijk. De romance neigt naar grumpy x sunshine, al is ‘het zonnige’ minder door de bedrukkende situatie.

De spanning in het verhaal zorgde ervoor dat ik niet kon stoppen met lezen. Als lezer weet je veel, maar net te weinig, waardoor je toch (steeds) een extra hoofdstuk leest. Daarnaast vond ik het verhaal speels door de afwisseling tussen de verhaallijnen van Jakob en Aurora. Op deze manier leer je beide personages ook erg goed kennen.

De schrijfstijl van Moninger bestempel ik als mooi en doordacht. Ik vind het namelijk bijzonder hoe ze omgaat met de letterlijke en figuurlijke betekenis van woorden: vallen, een kloof, een rugzak, om vervolgens te eindigen met een enorme cliffhanger. Ik kijk dan ook enorm uit naar het tweede deel, In love at last.

Het boek is ook echt een plaatje. Vaak keek ik tijdens het lezen even naar de mooie sprayed edges, waarbij het boekblok van licht aan de bovenkant naar donker aan de onderkant overloopt. Een beetje zoals vanaf een bergtop tot een kloof..

*ik ontving dit boek als recensie-exemplaar.