Lezersrecensie
Een fascinerende roman
Tot aan de sterren is een roman over wereldvrouwen, in de zin van: vrouwen die ervoor zorgen dat de wereld aan hun voeten komt te liggen in tijden dat dit niet vanzelfsprekend is. Het is - met de bril van nu - heerlijk en fascinerend om over Ailis, Donella, Haily en Emily te lezen.
Drie nichtjes uit een adellijke familie jagen grote dromen na. Als de meiden naar een vooraanstaande meisjeskostschool vertrekken, lijken die dromen ineens werkelijkheid te kunnen worden. Maar dan neemt het lot een onverwachte wending, en raken ze in alle windrichtingen verspreid.
Een raak verhaal waarin fictie op waargebeurde situaties is gebaseerd. Ik vind het dan ook mooi hoe de auteur baanbrekende ideeën uit het verleden om heeft gevormd tot creaties van de vrouw.
In dit boek gaan de vrouwen op zoek naar hun toekomst. Ze treden buiten gebaande paden. Desondanks kan je niet om de tijdgeest heen: dit verhaal is namelijk geschreven in de tijd dat uithuwelijking en een zoon als opvolger van belang zijn. De combinatie - maar ook het contrast - van vooruitstreven en ouderwetse gebruiken vind ik sterk.
De vrouwen zijn allen interessant, al gaan hun persoonlijkheden soms gepaard met een bepaalde naïviteit als het om mannen gaat. Daarnaast vond ik een personages een onaangename persoonlijkheid. Dit deed voor mij wat afbreuk aan het verhaal.
Discriminatie lijkt een terugkerend onderwerp te zijn. Denk aan thema’s zoals verschillen tussen man en vrouw, baas en slaaf, maar ook in huidskleur. Dit laatste raakte mij. Ter illustratie: “hij heeft natuurlijk niets tegen zwarte mensen zolang ze onder elkaar blijven. Bij een huwelijk met een witte moet men echter aan de kinderen denken, die immers voor het leven getekend zijn” — kortom: in een ander tijdperk was ik voor het leven getekend..
Een vooruitstrevende, gedetailleerde en fascinerende roman waarin allerlei soorten liefdes samen komen. Liefde voor elkaar, de wetenschap, de wereld en nieuwe ontmoetingen.
Voor nu kijk ik uit naar het tweede deel over deze wereldvrouwen.
Drie nichtjes uit een adellijke familie jagen grote dromen na. Als de meiden naar een vooraanstaande meisjeskostschool vertrekken, lijken die dromen ineens werkelijkheid te kunnen worden. Maar dan neemt het lot een onverwachte wending, en raken ze in alle windrichtingen verspreid.
Een raak verhaal waarin fictie op waargebeurde situaties is gebaseerd. Ik vind het dan ook mooi hoe de auteur baanbrekende ideeën uit het verleden om heeft gevormd tot creaties van de vrouw.
In dit boek gaan de vrouwen op zoek naar hun toekomst. Ze treden buiten gebaande paden. Desondanks kan je niet om de tijdgeest heen: dit verhaal is namelijk geschreven in de tijd dat uithuwelijking en een zoon als opvolger van belang zijn. De combinatie - maar ook het contrast - van vooruitstreven en ouderwetse gebruiken vind ik sterk.
De vrouwen zijn allen interessant, al gaan hun persoonlijkheden soms gepaard met een bepaalde naïviteit als het om mannen gaat. Daarnaast vond ik een personages een onaangename persoonlijkheid. Dit deed voor mij wat afbreuk aan het verhaal.
Discriminatie lijkt een terugkerend onderwerp te zijn. Denk aan thema’s zoals verschillen tussen man en vrouw, baas en slaaf, maar ook in huidskleur. Dit laatste raakte mij. Ter illustratie: “hij heeft natuurlijk niets tegen zwarte mensen zolang ze onder elkaar blijven. Bij een huwelijk met een witte moet men echter aan de kinderen denken, die immers voor het leven getekend zijn” — kortom: in een ander tijdperk was ik voor het leven getekend..
Een vooruitstrevende, gedetailleerde en fascinerende roman waarin allerlei soorten liefdes samen komen. Liefde voor elkaar, de wetenschap, de wereld en nieuwe ontmoetingen.
Voor nu kijk ik uit naar het tweede deel over deze wereldvrouwen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Deveney
Gesponsord
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
