Lezersrecensie
Personages die je in je hart sluit
Sommige boeken weten een zwaar thema op een toegankelijke en pakkende manier te verwoorden. Duizend stukjes overal van Mariska Overman is zo’n boek. Met een heldere schrijfstijl neemt ze je mee in het rouwproces van de hoofdpersoon, Mijs (12 jaar).
In het kort: Mijs heeft haar broer Joes verloren en worstelt met haar verdriet. Ze gaat naar een psycholoog, maar daar voelt ze zich niet gehoord. Haar biologiedocente, mevrouw Klimt, blijkt onverwachts een steunpilaar te zijn. Door haar kwetsbaarheid en luisterend oor helpt ze Mijs, zonder dat ze daar zelf volledig bewust van is. Ook andere relaties, zoals die met de beste vriend van haar broer, Bowie, en een klasgenoot, Sjors, spelen een belangrijke rol in haar proces.
Tegelijkertijd is ook de kracht (of niet?) van kunstmatige intelligentie verwerkt in het verhaal. Dit geeft het boek een extra laag en zet aan tot nadenken over herinneringen, identiteit en de invloed van technologie op ons rouwproces.
Mevrouw Klimt - Voor mij persoonlijk was een bijzonder element in het verhaal: de rol van Mijs' biologielerares, mevrouw Klimt. Zonder dat ze zich er volledig bewust van is, heeft ze een grote, positieve invloed op Mijs. Haar kwetsbaarheid en luisterend oor bieden Mijs een richting in een moeilijke periode. Overigens ook met de andere personages, zoals Bowie en Sjors. Het laat zien hoe verbinding een verschil kan maken in rouwverwerking. Ook het tegenovergestelde trouwens, mevrouw Puntjes...
Heb je De zomer die alles was gelezen? Puca en Rover komen op subtiele, maar krachtige wijze terug in het verhaal. Hun aanwezigheid voelt als een knipoog naar het eerdere boek van Overman en voegt een extra laag toe voor wie bekend is met hun verhaal.
Duizend stukjes overal is een aanrader voor iedereen die met dit onderwerp te maken heeft. Of niet. Het is gewoon écht een mooi boek. Een gevoelig onderwerp als rouw is wederom toegankelijk gemaakt door de schrijfster. Een realistisch verhaal over verlies en verwerking met personages die je in je hart sluit.
In het kort: Mijs heeft haar broer Joes verloren en worstelt met haar verdriet. Ze gaat naar een psycholoog, maar daar voelt ze zich niet gehoord. Haar biologiedocente, mevrouw Klimt, blijkt onverwachts een steunpilaar te zijn. Door haar kwetsbaarheid en luisterend oor helpt ze Mijs, zonder dat ze daar zelf volledig bewust van is. Ook andere relaties, zoals die met de beste vriend van haar broer, Bowie, en een klasgenoot, Sjors, spelen een belangrijke rol in haar proces.
Tegelijkertijd is ook de kracht (of niet?) van kunstmatige intelligentie verwerkt in het verhaal. Dit geeft het boek een extra laag en zet aan tot nadenken over herinneringen, identiteit en de invloed van technologie op ons rouwproces.
Mevrouw Klimt - Voor mij persoonlijk was een bijzonder element in het verhaal: de rol van Mijs' biologielerares, mevrouw Klimt. Zonder dat ze zich er volledig bewust van is, heeft ze een grote, positieve invloed op Mijs. Haar kwetsbaarheid en luisterend oor bieden Mijs een richting in een moeilijke periode. Overigens ook met de andere personages, zoals Bowie en Sjors. Het laat zien hoe verbinding een verschil kan maken in rouwverwerking. Ook het tegenovergestelde trouwens, mevrouw Puntjes...
Heb je De zomer die alles was gelezen? Puca en Rover komen op subtiele, maar krachtige wijze terug in het verhaal. Hun aanwezigheid voelt als een knipoog naar het eerdere boek van Overman en voegt een extra laag toe voor wie bekend is met hun verhaal.
Duizend stukjes overal is een aanrader voor iedereen die met dit onderwerp te maken heeft. Of niet. Het is gewoon écht een mooi boek. Een gevoelig onderwerp als rouw is wederom toegankelijk gemaakt door de schrijfster. Een realistisch verhaal over verlies en verwerking met personages die je in je hart sluit.
1
Reageer op deze recensie
