Een leuke mengelmoes van een kinderverhaal, een indringende boodschap en een stukje wetenschap.

Ben Miller is een Britse bestsellerauteur, acteur, regisseur en komiek. Zijn kinderboeken verschenen in maar liefst achttien talen. Hij schreef onder andere Het dagboek van de gelaarsde kat en Het dagboek van de grote boze wolf.

Emanuel Wiemans is illustrator, animator en storyboardartist. Hij illustreerde onder andere de Gouden boekjes van Sammie is zoek en Raargebeurd.

Als Harrison op een kinderfeestje geen ballon krijgt maar een groot zwart gaat er van alles mis, of goed. Het is maar hoe je het bekijkt. Een boek over een goed persoon die iets slechts doet of zit het toch anders?
Harrison heeft een vervelende eigenschap en als hij tijdens een feestje een ballon krijgt blijkt dit een bijzonder exemplaar te zijn. Alles waar hij last van heeft kan erin verdwijnen en dat lijkt eerst heel grappig totdat het niet meer grappig is. Maar heel spannend want hoe kan hij dit weer goed maken?

De introductie van de hoofdpersoon geeft gelijk aan in welke sfeer dit boek gelezen wordt. De lezer wordt direct aangesproken en de auteur maakt niet direct duidelijk wat hij bedoelt. Is het nu satire of meent Miller wat hij schrijft? De hoofdpersoon is de zoon van de auteur

Het verhaal leest als een kinderboek en nodigt ook uit tot lachen tot de lezer de boodschap tussen de regels door lijkt te begrijpen.
Het verjaardagsfeestje ziet er perfect uit, het thema, de taart, de kostuums En dan de spanning die zich in Harrisons lijf opbouwt, de hoofdpersoon uit dit verhaal kan namelijk erg boos worden. Voelen dat je niet gehoord wordt is een van de thema’s die erg duidelijk worden weergegeven. En daarnaast staat het omgaan met boosheid centraal.
Het subtiele gebruik van hoofdletters geeft aan dat de spanning teveel wordt voor de hoofdpersonen.
Er zit ook een laag humor en spanning in die erg gewaardeerd wordt als er ineens van alles verdwijnt in de zwarte ballon en vooral als Harrison het gaat testen, Arme Elmond de olifant. Het boek is vlot gelezen en er werd nog lang over nagedacht.
De tekeningen, in zwart-wit zijn mooi en passen bij het verhaal.

Met dit verhaal zorgt Miller voor een leuke mengelmoes van een kinderverhaal, een indringende boodschap en een stukje wetenschap. Een combinatie die veel kinderen en ouderen kunnen waarderen.