Knettergoed debuut. We want more!

Simoné Steenkamp schreef al 2 andere tussendoortjes voor De verhalenfabriek waaronder Italië voor één en Pluk de dag.
Voor dit boek heeft ze zich verdiept in Schotland, Whiskey en stoere Scotten.
Milou (in Schotland Milly genaamd) erft het huisje van haar oom. Met deze oom is geen contact geweest en Milou heeft geen idee waarom.
Ze gaat het huisje eerst maar schoonmaken en opruimen voor ze nieuwe plannen maakt om te verkopen.
Zoals vaker in deze verhalen loopt alles totaal anders af dan de hoofdpersoon in eerste instantie bedacht heeft…..En de lezer geniet ervan!
Milou leert de mensen in het dorp kennen en hoort verhalen over haar oom. Een persoon trekt haar gelijk aan maar die is afwijzend.
Ze komt erachter dat iedereen zijn eigen beweegredenen heeft voor wat hij of zij laat zien en de lezer die diepgang zoekt in het boek zal dat ook vinden. Het opruimen kan namelijk ook staan voor stilstaan bij het leven wat tot nu toe geleefd is en geeft gelijk ruimte voor nieuwe paden.
En soms letterlijk, want Steenkamp vertelt in het nawoord dat ze deze padden letterlijk heeft uitgeprobeerd. Zou ze ook gevallen zijn…(op het pad bedoel ik) Perfecte tussendoortje voor de eerste onder-de-deken leesmomenten na een lange zomer. Dat is het gevoel dat Schotland oproept en dat is goed weergegeven.
Milou valt als een blok voor een stoere schot die weinig beschrijving nodig heeft en niets aan de verbeelding overlaat.
Steenkamp weet dat net als in haar andere tussendoortjes net dat ene snaartje weer te vinden waardoor de lezer ontroert raakt en echt kan genieten van een romantisch verhaal.
En dan is er Stanley……herinneringen aan hem geven Milou kippenvel en met hem wordt het thema Stalken aangeraakt.
Hij krijgt hier geen grote rol maar wat nog niet is geeft veel verwachtingen voor een volgend deel want deze hoofdpersonen zijn te leuk om na een verhaal los te laten.