Terug naar Toscane is een oorlogsroman waarin sterke personen de mooie verhaallijnen goed in stand houden

Kat Deveraux werkt als schrijver en vertaler. Na eerst de halve aardbol rondgezworven te hebben, woont ze nu in Italië, wat haar betreft voorgoed.

"Hij houdt de brief tussen zijn vingers, heel voorzichtig alsof het een kostbaar relikwie is. Of een bom.”

Victoria (Tori) vertrekt na het overlijden van haar grootmoeder naar Florence om zich daar te vestigen. Ze wil scheiden van haar man en om in haar levensonderhoud te voorzien besluit ze een boek te gaan schrijven over haar verblijf daar. Dit idee slaat niet aan maar als ze een connectie ontdekt met een beroemde autocoureur vindt ze voldoende inspiratie en hulp om het verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Van het ene verhaal komt het volgende verhaal……

Het verhaal begint op een vrij zware toon tijdens de uitvaart van de grootmoeder van Victoria (Tori) en de tegenstellingen tussen haar en haar directe familie worden gelijk goed neergezet. Dat wordt in het latere contact nog sterker gevoeld. Door haar vertrek naar Italië wat volkomen logisch lijkt na de beschrijving van haar slechte huwelijk, probeert ze een nieuw leven op te starten.
Devereaux laat zien dat ze heel bekend is met de bureaucratie van Italië en ze laat Tori ook gelijk tegen deze ambtelijke molens aanlopen. Dat maakt het verhaal van Tori heel realistisch maar ook een beetje bureaucratisch.
Het geduld van de lezer wordt lichterlijk op de proef gesteld want het duurt even voor Tori bij Stella’s verhaal komt. Maar als het moment daar is…..is het het wachten waard geweest.

De emoties van de hoofdpersonen gaat ze ook niet uit de weg en dat zorgt voor een verhaal met personen die echt hadden kunnen zijn.
Ondertussen leert de lezer alvast een deel van het verhaal van Stella kennen. De gevaren van in het verzet zitten, rondlopen met verboden spullen en de angst voor represailles zit er goed in. En toch gaat ze door. Ze wordt daardoor neergezet als een meisje dat sterk in haar schoenen staat, zolang de liefde niet om de hoek komt kijken want dan is ze echt weer een jong meisje.
Tori krijgt hulp bij alles, de bureaucratie, de scheiding en haar zoektocht naar het verhaal van haar grootmoeder.
Het boek leest als een echte oorlogsroman maar valt op tussen de andere oorlogsromans. Dat is vooral omdat het boek een bijzondere kant van deze tijd en vooral van de tijd na de oorlog en de gevolgen voor de mensen en de relaties laat zien.