Een spannende politieroman voor hem én haar.

Jules Engelbert is historicus en al enige tijd woonachtig in de Duin- en Bollenstreek. Zilt is zijn debuut en speelt zich af in een plaats die lijkt op de plek waar hij zelf is opgegroeid.
Ik las het boek voor vrouwenthrillers.nl voor de rubriek Vrouwenthriller of niet?

Hoofdinspecteur Tonne Traaven keert na gebeurtenissen terug naar de plek waar hij is opgegroeid. Hij krijgt echter van zijn nieuwe commissaris geen tijd om te wennen. Hij moet gelijk aan de slag met een moord op een ouder echtpaar en uitbaters van het lokale restaurant. Wat volgt is een onderzoek naar wie deze mensen waren. Traaven komt erachter dat hij de man van vroeger kent maar dat hij weinig weet over hem. Daar komt de lezer in de volgende hoofdstukken al snel achter als er een verhaal uit de jaren zeventig uit de doeken wordt gedaan. Dan blijkt dat de moord van nu met gebeurtenissen van toen te maken heeft en heeft Traaven met zijn nieuwe team er de handen aan vol om deze moorden op te lossen.

Het boek is totaal anders dan wat in eerste instantie gedacht wordt na het zien van de cover en het lezen van de flaptekst. De verwachtingen zijn echt op meerdere fronten waargemaakt. Dit is een spannend politieroman voor hem en haar.

Wat heeft Engelbert eigenlijk een fijne schrijfstijl! In het begin is het er even inkomen voor de lezer die gewend is om de snelle thrillers te lezen en vooral de bijzondere namen van de personages zijn even wennen. Het is duidelijk dat Engelbert niet van losse eindjes houdt, net als de partner van Traaven, brigadier Fidan Keent, en dat hij de verhaallijnen uitgebreid uitwerkt. Waar in het begin wordt getwijfeld of alle pagina’s wel nodig zijn merkt de lezer daar later niets meer in. Het boek was zo uit. Na de eerste hoofdstukken neemt het verhaal een vlucht naar het verleden waardoor ook steeds meer lagen in het geheel komen.

De personages zijn heel goed uitgewerkt en de dialogen spreken voor zich. Dat wordt nog gemakkelijker gemaakt als Engelbert ervoor kiest om schuine lettertypen te gebruiken als iemand een verhaal vertelt. De hoofdpersoon, Traaven is nieuw binnen dit korps en dat is goed te merken, het zich ongemakkelijk voelen omdat collega’s nieuw zijn en hun reacties een verrassing kunnen zijn is goed weergegeven. Op bepaalde momenten wordt het heerlijk spannend en wordt lezen nog leuker. Zowel het rechercheteam als de lezer wordt op het eind verrast. Een mooi plot dat goed uitgewerkt is zorgt voor een goed einde van dit boek.