Een niet alledaags verhaal.

De ommelanden, een buitengebied ergens te velde. Geen specifieke plaats. Kan overal zijn maar wel uiterst afgelegen. Daar wonen echte buitenmensen die weinig op hebben met stedelingen. Een jonge fotografe heeft een project. Gestorven mensen fotograferen en besluit om alleen per auto ver van alle drukte een paar foto's te kunnen nemen van zulke overledenen daarginds. Bizar genoeg valt haar auto plots stil, kan zich nog behelpen maar ten tweede male scheurt haar benzinetank door een kei en moet ze de wagen achterlaten. Op zoek naar hulp komt ze terecht in een bizarre leefgemeenschap die haar telkenmale met een kluitje het riet insturen. Wanneer door een hevige regenstorm haar auto half in de modder wegzinkt is het helemaal om zeep. Ze huist tijdelijk in een woning, de Steenhoeve, waar het behelpen is met hetgeen voorhanden is en verre van alle luxe kan ze niet anders dan berusten in haar lot. Haar telefoon valt zonder batterij en daar is er geen elektriciteit voorhanden. Ze zou hem enkel kunnen opladen aan de accu van haar auto die nu half begraven zit, en zodus kan ze ook niet opgespoord worden door haar zus. Die contacteert wel een vriend die in de streek op zoek is naar wateraders met drones, maar of dit lukt zal nog moeten blijken. De spanning zit er wel in doordat je wil weten hoe ze daar uiteindelijk zal wegraken en u blijft verder lezen. Het boek switcht soms van stadsgebeuren naar haar verre oord en dat kan er wel bij. Als uw verbeelding ruim genoeg is zal het aangenaam lezen zijn.