Morele ambiguïteit

Voor mij onderscheidt een goede thriller zich niet alleen door een oorspronkelijk verhaal, maar vooral door het psychologisch inzicht van de auteur. In Rusteloos land van Belinda Bauer speelt een twaalfjarige jongen een kat-en-muisspel met een seriemoordenaar om de laatste rustplaats van zijn oom te achterhalen. Bauer speelt dat zo geraffineerd uit en schrijft zo overtuigend vanuit zowel het perspectief van een kind als dat van een gestoorde volwassene, dat het resultaat een slow burner is die je niet meer loslaat.

Lees mijn volledige recensie op https://www.prozario.nl/boeken/de-plot/ .

Jean Hanff Korelitz doet iets soortgelijks met protagonist Bonner. Ze laat zien waarom hij de kans om eindelijk succesvol te worden niet kan laten schieten, maar ook hoe morele ambiguïteit als een slapende cel in zijn gedachten huist en tot leven komt zodra een anonieme email zijn wereld met één enkele zin in brand zet.

Hij draagt zijn kwelgeest met zich mee als een geheim. Enerzijds omdat hij doodsbang is dat hij voor het oog van de wereld wordt ontmaskerd en daarmee laat zien dat hij het eens is met kwelgeest.

Zodra hij in actie komt, ontwikkelt zich een obsessieve speurtocht waarin hij keer op keer aanwijzingen over het hoofd ziet, simpelweg omdat ze vanuit een richting komen waar hij keer op keer vergeet te kijken. Korelitz vertelt het verhaal vanuit een psychologisch perspectief dat volkomen geloofwaardig is, en dat je ongemakkelijk dicht bij Jacob Finch Bonner brengt.

En dan het einde. Je moet het maar durven. Je moet het maar kunnen. De plot is een intelligente en prachtig opgebouwde thriller. En Jean Hanff Korelitz is een auteur van wie ik heel graag meer wil lezen.