Dit verhaal verdient een veel betere ontknoping!

Een mooi boek, zeker. Maar... Van mij had het uit mogen zijn na pagina 252. Het toeval dat de geschiedenis van de familie van de journaliste verweven bleek te zijn met die van Sarah is nog tot daar aan toe. Het is fictie per slot van rekening en dan mag een auteur zich dit soort vrijheden wel veroorloven om het een pakkend verhaal te laten worden. Echter, na pagina 252 begon ik een gevoel te krijgen over hoe het boek zou gaan aflopen, nou gebeurde dat niet letterlijk maar het eindigde wel met de insinuatie in die richting. En dat vond ik gewoon jammer. Het is een rauw verhaal, over een rauw stuk geschiedenis van Frankrijk en de holocaust. Dit verdient meer dan zo'n ontknoping. Het format met wisselend terug naar 1942 en naar het heden vond ik wel bijzonder goed uitgewerkt. In eerste instantie had ik de neiging eerst de cursieve hoofdstukken (1942) te lezen en daarna opnieuw te beginnen met het heden, maar na een paar hoofdstukken realiseerde ik me dat het juist de kracht van het boek was, dat wisselen, en heb ik het niet gedaan. Het is wat mij betreft wel een aanrader, zeker omdat lang niet iedereen dit stuk geschiedenis kent.