Lezersrecensie
De cliffhangers doen uitkijken naar een 8e deel!
De oogst van Hjorth Rosenfeldt is het zevende deel intussen al van de Bergmankronieken. Er zijn enkele veranderingen in het team opgetreden sinds het ik het zesde deel gelezen had. Dat is intussen al eventjes geleden toch, maar ik kon me gelukkig wel de grote lijnen nog herinneren. Torkel is intussen op pensioen en Vanja heeft de leiding van het team gekregen. Sebastian werkt sinds de laatste zaak niet meer met het team van Moordzaken en Billy wordt weldra vader.
Het team krijgt in De oogst af te rekenen met een snuggere dader. Er worden mensen doodgeschoten door een kogel in het hoofd en nergens lijken er aanwijzingen te zijn. Geen verband tussen de slachtoffers onderling, geen bewijzen, kortom het team blijft wat met lege handen achter na talrijke onderzoeken. Uiteindelijk komen ze toch één en ander te weten en is het verhaal vertrokken.
We krijgen een verhaal dat feitelijk opgedeeld is in twee delen. Ongeveer op 2/3 van het verhaal is het stuk van de moorden afgelopen en gaan we verder met het verhaal ‘Billy’. In de eerdere delen kwamen we al te weten dat hij niet zo een heilig boontje is en wanneer zijn gruwelijke geheimen boven komen drijven, wil hij hier een stokje voor steken. Het verhaal las ik in een sneltempo uit omdat het zo goed geschreven is opnieuw en de spanning telkens wel voelbaaar is.
Het boek sluit uiteindelijk af met 2 cliffhangers en doet al smachten naar een achtste deel dat er hopelijk snel komt. Ik had ergens gelezen dat deel 8 ook het einde zou zijn van de reeks, maar stiekem hoop ik toch van niet. De boeken rond Bergman en co kunnen me altijd wel boeien. Voor de oogst geef ik, net zoals aan de andere boeken van deze serie, een dik verdiende 4 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2021/11/17/de-oogst-van-hjorth-rosenfeldt-4/
Het team krijgt in De oogst af te rekenen met een snuggere dader. Er worden mensen doodgeschoten door een kogel in het hoofd en nergens lijken er aanwijzingen te zijn. Geen verband tussen de slachtoffers onderling, geen bewijzen, kortom het team blijft wat met lege handen achter na talrijke onderzoeken. Uiteindelijk komen ze toch één en ander te weten en is het verhaal vertrokken.
We krijgen een verhaal dat feitelijk opgedeeld is in twee delen. Ongeveer op 2/3 van het verhaal is het stuk van de moorden afgelopen en gaan we verder met het verhaal ‘Billy’. In de eerdere delen kwamen we al te weten dat hij niet zo een heilig boontje is en wanneer zijn gruwelijke geheimen boven komen drijven, wil hij hier een stokje voor steken. Het verhaal las ik in een sneltempo uit omdat het zo goed geschreven is opnieuw en de spanning telkens wel voelbaaar is.
Het boek sluit uiteindelijk af met 2 cliffhangers en doet al smachten naar een achtste deel dat er hopelijk snel komt. Ik had ergens gelezen dat deel 8 ook het einde zou zijn van de reeks, maar stiekem hoop ik toch van niet. De boeken rond Bergman en co kunnen me altijd wel boeien. Voor de oogst geef ik, net zoals aan de andere boeken van deze serie, een dik verdiende 4 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2021/11/17/de-oogst-van-hjorth-rosenfeldt-4/
1
6
Reageer op deze recensie