Iets teveel details en bepaalde personages zijn soms uitermate grof

Duivelskus is intussen het negende deel al in de reeks rond Cato Isaksen en Marian Dahle. Ditmaal krijgen ze de moord op een jonge moeder voorgeschoteld. Vivian Glenne stond in de buurt bekend als een ietwat speciaal geval die met meerdere mannen tegelijk rotzooide. Daarnaast zijn er ook nog de buren, die wel wat te verbergen hebben. Vivian had drie kinderen, onder wie Dan. Samen met zijn vriend Jonas heeft Dan er zo zijn eigen ideeën op nagehouden van wie verantwoordelijk is voor de dood van zijn moeder. Verdachten zijn er dus zeker genoeg in duivelskus en ook de spanningen tussen de rechercheurs blijft ook hier aanhouden. Bepaalde passages zijn wel ronduit grof vond ik. Hoe de personages elkaar soms commanderen en afblaffen, ik had het er soms toch wel eens moeilijk mee. Marian haar verhaal is op bepaalde vlakken soms ook wel wat langdradig aan het worden en het boek zelf was niet altijd even duidelijk doordat er details aan bod komen die niets met het verhaal te maken hebben. Duivelskus heeft wel een verrassend einde en dus kijk ik wel nog uit naar het tiende en laatste deel van deze reeks. Ik geef duivelskus 3.5 sterren.