Prima boek voor wat spanning tussendoor

Ik zie, ik zie – Ellie Marney

‘1982. De 18-jarige Emma en Travis worden door de FBI benaderd om jonge seriemoordenaars in de gevangenis te interviewen. De FBI hoopt dat zij door hun jonge leeftijd nieuwe informatie loskrijgen in deze cold cases. Al gauw worden ze echter opgeschrikt door nieuwe moorden: iemand heeft het op tieners gemunt. Bovendien is Emma de enige overlevende van een seriemoordenaar. Misschien ontdekt zij dingen die anderen niet opvallen?
De tijd dringt en de enige die hen kan helpen is de beruchte seriemoordenaar Simon Gutmansson. Deze 19-jarige meestermanipulator heeft zijn oog op Emma laten vallen. Welk spel speelt hij met haar? En wat weet Simon over de moordenaar die actief is?’

De cover van dit boek spreekt mij enorm aan. Mysterieus door het gaas… maar ook krijg ik gelijk de vraag: van wie is dit gezicht? Rode letters op de cover maken dat ik getriggerd ben om het boek te lezen.

Deze auteur is voor mij onbekend maar de schrijfstijl van Ellie Marney is fijn en leest daardoor erg makkelijk. De spanning in het verhaal wordt redelijk langzaam opgebouwd. In het begin zelf wat traag, waardoor je echt even moet inkomen. Maar dan ineens gaat het tempo van het verhaal omhoog, vallen zaken op hun plek en ben je voor je het op weet op weg naar de ontknoping met als gevolg dat het boek alweer uit is. Vanaf dat punt kun je niet meer stoppen met lezen. Echter moet je er wel even ‘doorheen’ worstelen in het begin van het boek.

Emma en Travis zijn de hoofdpersonages in dit verhaal. Zij zijn erg wijs en volwassen voor hun leeftijd. Dat komt waarschijnlijk ook door hun geschiedenis, zij hebben afzonderlijk van elkaar al veel meegemaakt. Gaandeweg het verhaal leer je Emma en Travis steeds beter kennen en begrijpen. Echter blijven de hoofdpersonages wat ongrijpbaar voor de lezer. Het is hier en daar toch ietwat oppervlakkig uitgewerkt. Hierdoor krijg je geen connectie met Emma en Travis, ze gaan niet echt ‘leven’.

Het is verhaal is geschreven in het verleden. Dat is te merken aan het gebrek van moderne technologie. Toch heb je niet in de gaten dat dit eigenlijk een Young Adult thriller is. De beschrijving van de moorden zijn luguber beschreven. Eigenlijk niet passend voor een Young Adult thriller, maar voor volwassenen daarentegen wel.

Prima boek voor wat spanning tussendoor. Het boek is anders dan anders, niet het standaard ‘rechercheur zoekt de dader en opgelost’ verhaal. Soms krijg je bijna begrip voor de moordenaar, dat is toch een kunst.
Ik geef het boek drie sterren.