Recensie Ik heet Karmozijn

Ik, de nederige tekening van een boom die u hier ziet, dank God uit het diepst van mijn hart dat ik niet op die manier ben afgebeeld. Niet omdat ik, op Europese wijze geschilderd was, bang zou zijn dat alle honden in Istanboel zouden denken dat ik echt was en tegen me aan zouden plassen. Maar omdat ik niet een boom wil zijn, maar zijn betekenis.

De tekening van het paard klaagt echter over de wijze waarop het door de miniatuurschilders wordt afgebeeld.

Als ze mij in galop afbeelden, dat tekenen ze me met twee benen tegelijk naar voren gestrekt. Maar geen enkel paard galoppeert op zo'n konijnenmanier.



Ooit een boek gelezen waar een tekening van een boom, een kleur of een muntstuk tegen je praat? En dit zijn maar drie van de twintig personen of tekeningen die tegen je 'aanpraten'.

Het is een laat-middeleeuwse detective met 2 moorden, een liefdesgeschiedenis, een gevaarlijk boek in opdracht van de sultan, een profeet die tegen 'koffie drinken' preekt, 3 verdachte illuminatoren en nog veel meer.
En alsof dat nog niet genoeg 'verhaal' is, vertelt alles en iedereen regelmatig verhalen of (delen van) sagen. De verhalenman niet in de laatste plaats.

Het is verrassend, spannend en boeiend. Een aanrader, zeker als je (ook) geïnteresseerd bent in de oosterse / islamitische ideeën omtrent (schilder)kunst en dan met name voor wat betreft het maken van portretten.

Want de miniatuurschilderkunst is niets dan de zoektocht van de illuminator naar de manier waarop God de wereld beziet.