Recensie Nachttrein naar Lissabon

Zelden zo genoten van een boek! Ik kan me zo goed voorstellen dat je op een dag er gewoon de brui aan geeft en hoppeta, alleen om je nieuwsgierigheid te bevredigen, aan een (zoek)tocht begint waarvan je niet weet wat het je brengt en waar het je brengt (waarschijnlijk omdat het bij mij wel eens door de kop speelt).
De afscheidsspeech van de jonge Prado, net als een aantal andere teksten zijn zo mooi, zo prachtig... niet alleen zoals ze geschreven zijn maar ook inhoudelijk.