Grip of wat doet tijd met herinneringen

Twintig jaar nadat de vier alpinisten Paul, Vincent, Martin en Lotte tijdens hun studietijd in de Lofoten (Noorwegen) klimtochten hebben gemaakt, zullen zij elkaar terugzien. Ze zullen samenkomen in Wales, waar Martin woont met zijn vrouw en dochter. Paul en Vincent reizen (niet geheel volgens Vincents wens sámen) per trein naar Wales. Tijdens deze reis denken Paul en Vincent terug aan de gebeurtenissen in de Lofoten. Er is een voortdurende perspectiefwisseling tussen Paul en Vincent, die door middel van herinneringen en gedachten hun verhaal vertellen. In dat verhaal staat Lotte steeds weer centraal. Daarnaast vertelt ook Martin, inmiddels getrouwd met Lotte, zijn herinneringen aan twintig jaar geleden. Hij is op weg naar het station om Paul en Vincent op te halen. Alhoewel Lotte zelf niet aan het woord komt, draaien de herinneringen toch vooral om haar en om wat er precies met haar gebeurd is tijdens één van de klimtochten.
Via de herinneringen en gedachten van de drie mannen wordt een beeld van hun onderlinge relaties (vriendschap?) en hun relatie met Lotte geschetst, maar ook van hun onderlinge rivaliteit en onuitgesproken ergernissen. Ieder vertelt zijn eigen werkelijkheid en daar moet je het als lezer maar mee doen.
Pas in het laatste deel van het boek, waarin de mannen over het strand naar het huis van Martin en Lotte lopen, is er sprake van actie. De rest van het verhaal speelt zich af in de hoofden van Paul, Martin en Vincent die op weg zijn naar een ontmoeting.
Enter heeft een prachtige schrijfstijl, met zinnen waarover je na blijft denken. Een verhaal dat me vanaf de eerste bladzijde gegrepen heeft.