Lyrisch boek over grauwe periode

Nadat het boek wel een jaar of 15 ongelezen in mijn kast had gestaan, zorgde een challenge op een ander forum ervoor dat ik dit boek ein-de-lijk eens ben gaan lezen. En dat is mij zeker niet tegengevallen!
Het verhaal van een meisje dat opgroeit ten tijde van de Culturele Revolutie is eigenlijk nog opmerkelijk vrolijk, met heel mooie zinnen die het landschap, de mensen en de nogal grauwe gebeurtenissen beschrijven. De vriendschap tussen Lian en Kim is soms wat ongemakkelijk en eindigt in een heftige climax maar is mooi beschreven.
De schrijfstijl is me ook alleszins meegevallen. Ik had ergens het idee dat je zou merken dat Nederlands niet Wang's moedertaal is maar dat was niet zo. Er wordt zeker niet alleen maar simpel Nederlands gebruikt en het leest prettig. Alleen zag ik de noodzaak niet zo in van het cursief drukken van kennelijke Chinese uitdrukkingen. Als er zo'n mooie lyrische omschrijving staat, kan ik daaruit prima afleiden dat dat waarschijnlijk een bestaande uitdrukking is, en bovendien maakt het eigenlijk niet uit of het een bestaande of een door de schrijfster verzonnen uitdrukking is.
Ook de korte 'hoofdstukjes', voorafgegaan door een titel die altijd wel een directe relatie had met de tekst die volgde, had voor mij niet gehoeven en haalde soms het ritme een beetje uit het boek. Zonder de titels maar met gewoon een witregel of iets dergelijks had voor mij ook volstaan.

Al met al zijn dit geen grote bezwaren en over het geheel genomen vond ik dit een mooi boek dat ik met genoegen heb gelezen.