Lezersrecensie
Moedig
Drie vrouwen door Lisa Taddeo
Dé must-read van deze zomer, al een hype voor het verscheen én aangeprezen door onder andere Dave Eggers, Elizabeth Gilbert en Esther Perrel. Een boek dat ik wou lezen, mijn verwachtingen waren torenhoog. En daar wringt misschien het schoentje. Ik had gedacht een boek te lezen over vrouwelijk verlangen, begeerte en seksueel plezier. Iets als in (in tegenstelling tot Drie vrouwen wél een fictieboek) Stad van meisjes van Gilbert.
Jammer genoeg stelde dit boek me op dat vlak wat teleur. Waar in Stad van meisjes aanvankelijk een prijs moet worden betaald voor bepaalde losbandige gedragingen, blijkt daar later toch dat een goed persoon geen goed (lees: braaf) meisje moet zijn. Vivian Morris eindigt gelukkig, wijs en kleurrijk.
De drie vrouwen in Taddeo’s boek (Lina, Maggie en Sloane) lijken mij op geen enkel moment echt gelukkig. En dat is immens jammer voor hen aangezien Drie vrouwen non-fictie is.
Taddeo heeft prachtig werk geleverd. Haar idee voor dit boek is origineel, boeiend en uitdagend. De drie vrouwen die zij acht jaar heeft gevolgd zijn stuk voor stuk bewonderenswaardig moedig. Wat zij ook gemeen hebben is een verleden van misbruik, op de één of andere manier. En net dat vind ik jammer. Ik begrijp (na cijfers die bovenkwamen door #metoo) dat het moeilijk is om een vrouw te vinden die niet getekend is door misbruik. Daaruit volgt ook dat vrouwelijke seksualiteit veelal gekleurd is door angst en of schaamte. Wij vrouwen dragen daar op de één of andere manier allemaal de sporen van. Het zit in ons DNA. Dat weet ik, jammer genoeg.
En toch, toch had ik graag ook iets gelezen over een vrouw die gelukkig is met haar hele (seksuele) wezen, over een vrouw die wél krijgt wat ze verlangt. Misschien volgt dat nog in een volgend boek van Taddeo. Want ik vind wel dat ze haar werk mag/moet verder zetten. Dit is literaire non-fictie die een inkijk geeft in het leven van (in dit geval Lina, Maggie en Sloane) vrouwen zoals we het nog nooit hebben gekregen. Niet op deze manier: diepgravend, eerlijk, zonder een blad voor de mond.
Bij deze een warme, dikke knuffel voor de drie prachtige vrouwen. Maak er maar vier van, Lisa krijgt er ook één.
Dé must-read van deze zomer, al een hype voor het verscheen én aangeprezen door onder andere Dave Eggers, Elizabeth Gilbert en Esther Perrel. Een boek dat ik wou lezen, mijn verwachtingen waren torenhoog. En daar wringt misschien het schoentje. Ik had gedacht een boek te lezen over vrouwelijk verlangen, begeerte en seksueel plezier. Iets als in (in tegenstelling tot Drie vrouwen wél een fictieboek) Stad van meisjes van Gilbert.
Jammer genoeg stelde dit boek me op dat vlak wat teleur. Waar in Stad van meisjes aanvankelijk een prijs moet worden betaald voor bepaalde losbandige gedragingen, blijkt daar later toch dat een goed persoon geen goed (lees: braaf) meisje moet zijn. Vivian Morris eindigt gelukkig, wijs en kleurrijk.
De drie vrouwen in Taddeo’s boek (Lina, Maggie en Sloane) lijken mij op geen enkel moment echt gelukkig. En dat is immens jammer voor hen aangezien Drie vrouwen non-fictie is.
Taddeo heeft prachtig werk geleverd. Haar idee voor dit boek is origineel, boeiend en uitdagend. De drie vrouwen die zij acht jaar heeft gevolgd zijn stuk voor stuk bewonderenswaardig moedig. Wat zij ook gemeen hebben is een verleden van misbruik, op de één of andere manier. En net dat vind ik jammer. Ik begrijp (na cijfers die bovenkwamen door #metoo) dat het moeilijk is om een vrouw te vinden die niet getekend is door misbruik. Daaruit volgt ook dat vrouwelijke seksualiteit veelal gekleurd is door angst en of schaamte. Wij vrouwen dragen daar op de één of andere manier allemaal de sporen van. Het zit in ons DNA. Dat weet ik, jammer genoeg.
En toch, toch had ik graag ook iets gelezen over een vrouw die gelukkig is met haar hele (seksuele) wezen, over een vrouw die wél krijgt wat ze verlangt. Misschien volgt dat nog in een volgend boek van Taddeo. Want ik vind wel dat ze haar werk mag/moet verder zetten. Dit is literaire non-fictie die een inkijk geeft in het leven van (in dit geval Lina, Maggie en Sloane) vrouwen zoals we het nog nooit hebben gekregen. Niet op deze manier: diepgravend, eerlijk, zonder een blad voor de mond.
Bij deze een warme, dikke knuffel voor de drie prachtige vrouwen. Maak er maar vier van, Lisa krijgt er ook één.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Van Haute
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
