Wiebel

Polleke. Door Guus Kuijer. Met tekeningen van Alice Hoogstad.

Het perfecte boek. Punt.
Meer valt er in feite niet over te zeggen. Of toch.

Mijn man en ik zijn Guus Kuijer fans. We lezen zijn boeken graag aan elkaar voor in bed. Madelief verslonden we met veel plezier. En toen volgde Polleke. Wij dachten dat er niet veel kon bestaan dat Madelief zou overklassen maar dat deed Polleke met verve. Ze is slim, wijs, grappig, lief, moedig, mondig, groothartig, filosofisch én een goede dichter. Het is geweldig goed nieuws dat haar boeken opnieuw zijn uitgegeven in één verzameling.

Hoewel de eerste Polleke alweer van 1999 dateert voelen het verhaal en zijn personages nog steeds hedendaags aan. Kuijer slaagt er in om moeilijke onderwerpen zoals geloof, verslaving, nieuw-samengestelde gezinnen, gemengde relaties,… op een makkelijke manier (maar nooit stereotiep of kinderachtig) in zijn verhaal te weven. Dat, samen met een vlotte, grappige, warme toon maken dat je op slag van Polleke en haar omgeving gaat houden. Je leeft helemaal met haar mee, je duikt in haar hoofd en hart. En ja, Polleke is een meisje van 11 en ik ben een meisje van 41, dat is een wereld van verschil. Of toch niet…

Polleke is een boek dat kinderen lees-verslaafd gaat maken maar het is zeker ook een boek dat je op mijn leeftijd (of ouder) graag leest. Omdat het over gevoelens en emoties gaat die universeel zijn, ongeacht leeftijd of geslacht. Iedereen voelt zich wel eens ‘wiebel’.

Duik met deze omnibus onder een dekentje in de zetel. Of beter nog; duik me je partner (of kind, of huisdier) in bed en lees voor. Je gaat er gegarandeerd beter van slapen, met een glimlach op je gezicht, iets wat we in deze donkere, moeilijke tijden goed kunnen gebruiken. Ik ben verliefd op Polleke! Nu jij nog.