Onderhuidse spanning

56 dagen vertelt het verhaal van Ciara en Olivier. De twee twintigers ontmoeten elkaar, zo lijkt toevallig, in de supermarkt. Op dat moment komen de eerste nieuwsberichten over coronagevallen in Ierland binnen. Een lockdown ligt op de loer, maar betekent dat het einde van hun prille liefde? Zeker niet, want Ciara trekt bij Olivier in. Toch lijken de twee allebei een andere agenda te hebben. Was hun ontmoeting wel toevallig of schuilt er meer achter? Wie verbergt wat?

Het verhaal switcht continue van tijd. Het eerste hoofdstuk heet 'Vandaag', de dag waarop de politie een lijk vindt. Al snel wordt duidelijk wie de overleden persoon is, maar dan ga je terug in de tijd en lees je hoe de ontmoeting tussen Ciara en Olivier ging. Vanaf dan word je constant tussen heden en verleden geslingerd. Een zenuwslopend verhaal ontstaat en stoppen met lezen wordt wel erg lastig.

Catherine Ryan Howard heeft een heerlijke schrijfstijl. De zinnen hebben een fijn ritme en je voelt zo nu en dan het sarcasme van de zinnen afdruipen. Dan de plottwists. Op de achterflap van het boek prijkt het citaat: 'Ryan Howard is de koningin van de plottwist.' en daar kan ik erg goed inkomen. Doordat je heen en weer geslingerd wordt in de tijd, denk je af en toe precies te weten hoe het zit, totdat het verhaal weer een compleet andere wending neemt. 56 dagen is een unieke thriller die de sfeer van een lockdown, oude geheimen en prille liefde perfect combineert.

In deze thriller moet je scherp blijven, maar ik vond het vooral een genot om te lezen. Ik heb Je liet mij leven nog niet gelezen, maar wellicht komt daar nu dan verandering in.