Zoet

De wensmuur - Mia Sheridan


Balletdanseres Clara verhuist naar New Orleans. Daar hoort ze over het mysterie van twee geliefden die ooit leefden op de Windisle-plantage van de familie Chamberlain en de wens muur die om de plantage staat. Het verhaal krijgt haar in zijn greep en ze wil er meer van weten.
Op de plantage leeft de de verminkte Jonah Chamberlain. Hij komt al jaren niet meer buiten. Zonder dat ze elkaar zien, ontstaat er een band tussen Clara en Jonah.

Op de voorkant van het boek staat al vermeld dat het een 21e-eeuws sprookje is, dat doet denken aan Belle en het Beest, maar er zijn misschien nog wel meer paralellen met the Phantom of the Opera. Dit laatste vind Sheradon zelf ook, want ze betrekt dat verhaal ook bij haar eigen sprookje.

Ondanks het interessante thema van
geschiedenis en slavernij en het uitpluizen van het mysterie, is het verhaal erg zoet.
Sheridan heeft een overdreven, onnatuurlijk taalgebruik met teveel uitleg, teveel uitwijdingen. Het is langdradig in de zoetheid. Ik tref te weinig verrassingen aan, elk personage is goed en nobel. Een spanningsboog is ver te zoeken. De schrijfster laat niets over aan de verbeeldingskracht van de lezer, ze kauwt alles voor.
Voor mij heeft dit boek een veel te hoog bouquetreeksgehalte.

En ze leefden nog lang en gelukkig.