Hoe zit het met de miniatuurmaakster?

Enthousiast schreef ik me in voor de leesclub van Het huis aan de Herengracht. Ik had genoten van diens voorloper Het huis aan de Gouden Bocht en was hier erg benieuwd naar. De kaft van het boek is iig prachtig met geweldige groen op snee rozen. Jammer is wel dat deze niks met het verhaal te maken hebben. Op de kaft zien we verder nog het huishouden van de familie Brandt, als poppen in een poppenhuis. Mooi zijn de goud ingelegde details van een jurk en het houtvuur.
Bij lezing van het boek wordt al snel duidelijk dat kennis van het eerste boek redelijk gewenst is. Er wordt niet veel ingegaan op de gebeurtenissen daaruit en daardoor blijft er veel vaag in de verhoudingen binnen het huishouden, want hoe zat het allemaal ook al weer?
Het draait in dit boek om Thea die aan de man moet want het geld is bijna op maar Thea denkt daar zelf heel anders over. Die gaat liever naar het theater, naar haar minnaar. Maar zij is niet de enige met geheimen, het hele huishouden hangt van geheimen aan elkaar. En natuurlijk spelen de miniaturen een rol maar niet zoveel als in het eerste boek en het waarom blijft nogal vaag. Dat is een aspect wat erg onderbelicht is gebleven hier. En daar had veel meer ingezeten, jammer.
Hoewel veel gebeurtenissen nogal worden uitgesponnen gaat het einde ineens razendsnel. De gebeurtenissen gaan met een tempo een kant op die ik niet had verwacht, hoewel dat meer aan mij lag dan aan het boek want de miniatuurmaakster had het voorspeld, en eindigen zo abrupt dat je je wel gaat afvragen of er wellicht nog een vervolg aan zit te komen.
De auteur zet met dit verhaal weer een sfeervolle vertelling neer maar helaas blijven er veel zaken onderbelicht, met name de rol van de miniatuurmaakster. Hopelijk komt daar met een mogelijk vervolg nog verandering in.