Lisbeth stelt niet teleur, Lagercrantz ook niet trouwens

Wát moet er nog gezegd worden over Mikael en Lisbeth? Als lezer lijkt het alsof je ze al je hele leven kent en ook al zijn de verhalen niet helemaal herkenbaar, wegens erg veel intriges en bizarre gebeurtenissen, toch leef je met hen mee op elke stap van de weg die ze samen al hebben afgelegd. Kan Lagercrantz in dit slotstuk van de Millennium-serie ons nogmaals verbazen?

Lisbeth probeert af te rekenen met haar demonen, in plaats van hen te ontvluchten, en Mikael probeert de dood van een dakloze man te plaatsen. De twee zoeken elkaar toch weer op, maar daar wordt het voor beide niet veiliger van en alles komt samen in een spannend slotstuk.

De personages zijn deels vertrouwd en deels nieuw. Het zijn vooral de nieuwe personages die dit boek erg interessant maken, en dan vooral de dakloze man die dood aangetroffen wordt. Zijn verhaal overheerst over alle andere en de link met een noodlottige beklimming van de Mount Everest is erg intrigerend. Lagercrantz voert zo absoluut een vernieuwend element in en dat prikkelt de lezer. Mikael en Lisbeth zijn natuurlijk bekenden, maar toch komen er vooral bij Lisbeth weer nieuwe facetten van haar karakter naar boven. De strijd met haar zus borrelt onder de oppervlakte en maakt haar erg kwetsbaar, een kant die we nog niet vaak te zien kregen. Mikael is vooral bezig met het onderzoek naar de dood van de dakloze man en lijkt daardoor minder aanwezig. Hij levert vooral de feiten waarop het verhaal steunt en werkt als het ware als een katalysator.

Lagercrantz blijft bij het recept van politieke verwikkelingen in combinatie met persoonlijke drama's. Ook 'Zij die moet sterven' is vrij ingewikkeld en je moet er de kop goed bij houden tijdens het lezen om geen enkel detail te missen. De stijl is gedetailleerd, maar het voelt niet stug aan. De zinnen vloeien vlot in elkaar over, maar bevatten gewoon erg veel informatie. Om alles bij elkaar te puzzelen heb je ook al die informatie nodig en het duurt ook zeker tot halverwege het boek voor de plot een beetje vorm krijgt voor de lezer. Dan worden er tipjes van de sluier opgelicht die de verbanden blootleggen tussen de verschillende personages.

'Zij die moet sterven' is een goed slot voor de Millennium-serie. Het voelt vertrouwd aan en gaat verder op dezelfde voet waar het vorige boek stopte. Met name het bijzondere deel van het verhaal, over het bergbeklimmen, is erg interessant en geeft dit boek meerwaarde. Er zal veel research voor nodig geweest zijn en het past echt mooi in het geheel van de reeks. Je leest dit deel weer met veel aandacht en eens je begint, stop je niet voor je hem uit hebt.