Laat je (niet) misleiden door de cover!

Eindelijk een verhaal over het ‘andere’ bekendste schilderij van Johannes Vermeer; Melkmeisje. In het jaar van de grootste tentoonstelling ooit over deze schilder: interesse gegarandeerd.
Omdat er maar weinig bekend is over Johannes heeft de auteur alle ruimte om hem op zijn manier neer te zetten tussen alle feitjes door.
En dat gebeurt dan ook, inclusief directe verwanten en uiteraard ’melkmeisje’.
Per hoofdstuk komt er één van de drie hoofdpersonen in tegenwoordige tijd aan het (soms moderne) woord.
Nu en dan spreekt de desbetreffende hoofdpersoon een ander personage, over het algemeen krijg je vooral een kijkje in zijn of haar gedachten.
Dat kan heel interessant uitpakken, maar hier zorgt het ervoor dat de karakters niet helemaal uit de verf komen. Omdat de beschouwingen vooral over anderen gaan blijven de hoofdpersonen zelf op een behoorlijke afstand waardoor je ze niet echt leert kennen. Mede daardoor krijgt de auteur het niet voor elkaar om de lezer te raken.
Het verhaal kabbelt wat voort, laat dan toch nog min of meer onverwacht een bommetje vallen die je laat realiseren dat er meer achter Johannes (z’n werk) zit dan verwacht.
Helaas komt dat te laat en wordt het te vlak uitgewerkt om het boek nog tot een aangename zit te maken.