Verrassend leuk!

‘Woorden van glas’ is het eerste boek van Pamela dat ik heb gelezen, maar waarvan ik vanaf dag 1 wist dat ik ‘m moést lezen. Mijn middelbareschooltijd was ruk, en dat is nog zacht uitgedrukt. Het deed me daar veel aan denken, en ergens dacht ik nog “hadden wij maar zoiets gehad” want op het Scheldemond College en daarna de RGO (ja, ik zeg gewoon zoals het is, geen #exposed maar toch ook weer wel) was het geen club van heilige boontjes, maar ik zie ook wel in dat dat nooit goed had uitgepakt. Het fijne aan het boek was dat je de menselijkheid achter pesters ziet, het gedrag komt altijd ergens vandaan. Tijdens het lezen merkte ik dat ik er echt ingezogen werd maar ik had geen idee waar het op uit zou draaien, dat zorgde ervoor dat ik nóg sneller wilde doorlezen. Je voelt de escalatie, met élke Project X inzending! Aan het eind komt nog een mooie plottwist, die ietsjes te snel ging, maar ik heel tof vond! Ik denk dat ik dit boek over een jaartje of zo nog eens zal lezen