Rainbow filth

‘Rainbow filth’ van Tim Meyer is angstaanjagend goed. Het is een spannend verhaal over scholieren, drugs en andere werelden. Ook is het voor mij een bewijs dat deze talentvolle jonge auteur een geweldige groei doormaakt en voor mijn gevoel op een dag in een adem genoemd zal worden met H. P. Lovecraft, Stephen King en Edgar Allan Poe
Om te beginnen zorgt de opbouw van ‘Rainbow Filth’ voor een uitstekende spanningsboog. Het verhaal wordt afgewisseld met een transcriptie van een verhoor. In deze dialoog komt op de juiste wijze steeds informatie aan bod die de lezer nieuwsgierig maakt naar meer.
Daarnaast verdient Meyer een compliment voor het gebruik van ambiguïteit. Er zitten enkele punten in het verhaal die letterlijk misschien niet duidelijk zijn, maar die genoeg ruimte overlaten voor een figuurlijke interpretatie. Een voorbeeld hiervan is Walter Bogie. Er zit een tegenstrijdigheid in zijn ontwikkeling bij een woordelijke lezing. Overdrachtelijk is dat niet het geval, dan dit personage een lugubere belichaming van de thematiek, die Meyer met een angstaanjagende lyrische precisie op een geniale manier beschrijft. Dat geeft deze geweldige novelle literaire diepgang.
En de wereldbouw van deze geweldige novelle is geniaal! Realistisch en fantasierijk komen overtuigend en consistent samen. Van de regenboogwereld heb ik genoten, omdat deze een originele tegenhanger vormt van de realistische wereld. En er is ondanks de liefelijkheid en de prachtige kleuren van deze wereld ook plaats voor duisternis en dat zorgt voor een zalige dynamiek!
Verder doet de wereldopbouw denken aan de filosofie van Arthur Schopenhauer. Meyer laat zien hoe de wereld ervaren wordt door zijn personages. Anderzijds laat hij ook de onderliggende werkelijkheid zien, die verborgen gaat achter een sluier. Op pagina 71 staat het volgende:

‘I’ve seen what happens when reality’s veil is lowered and what awaits us on the other side.’

Daarom is er in mijn ervaring een connectie tussen het werk Schopenhauer en deze meesterlijke novelle van Tim Meyer. Er zijn meerdere raakvlakken tussen ‘Rainbow filth’ en het gedachtegoed van de Duitse filosoof. Op de vraag of een vergelijking tussen de schrijver en de filosoof dissertatiewaardig is, antwoord ik volmondig: JA!
Ook ontwikkelt Tim Meyer voor mijn gevoel een eigen metafysica. In ‘The Sea the Stars’ (2022) zijn enkele aanwijzingen tussen de regels door te vinden en in de beeldende beschrijvingen. In deze lugubere aanstaande klassieker staat het letterlijk:

‘Our minds are limited to just this one world, the reality that has been built up all around us. Certain additives to our chemical makeup can change that, alter your perception of reality and take you to these other dimensions, you see, the worlds exist inside us.’ (p71)

Als de ontwikkeling van deze thematiek zich doorzet dan komt deze getalenteerde auteur tussen namen als H.P. Lovecraft, Stephen King en Edgar Allan Poe te staan.
En zo is ‘Rainbow filth’ van Tim Meyer voor mijn gevoel een bewijs van de ontwikkeling van een grote naam in het horrorgenre. De ontwikkeling van een eigen metafysische thematiek en de raakvlakken met het werk van Arthur Schopenhauer, gecombineerd met een kleurrijke grimmige fantasie maken Tim Meyer voor mij een auteur die tussen Lovecraft, King en Poe thuishoort.

(1) Schopenhauer, A. (1997) De Wereld als Wil en Voorstelling. Amsterdam: Wereldbibliotheek