De Verkleinstraal

Als een trio het verdient om een ereplaats in het kinderboekenmuseum in den Haag te krijgen, dan zijn dat Rutger, Thomas en Paco. Het vijfde avontuur van hun is in een woord: supercalifragilisticexpialidocious! Het is wederom een avontuurlijk en fantasierijk verhaal dat de lezers van begin tot het eind zal boeien.
Allereerst zijn de tekeningen van Sabine van der Stadt een prachtige aanvulling op het verhaal, want ze illustreren de tekst op de juiste wijze. Daardoor ziet iedereen het avontuur als een film voor zich. Heel consistent en precies wordt steeds de sfeer en/of de actie in een illustratie weergegeven: spannend, lief, absurd, sfeervol en komisch.
En als liefhebber van taalgrappen heb ik genoten van de furtjuhiaanse woordspelingen in het boek. Deze zijn uniek. Voor mij zijn het steeds even kleine wendingen in het verhaal waarbij ik even moet grinniken. Een voorbeeld daarvan is te vinden op p.114:

Thomas krabt aan zin hoofd. ‘Hoe houdt ze dat vol, de hele dag op die rolschaatsen?’
‘Geen idee,’ zegt Rutger, ‘maar het loopt in elk geval op rolletjes.’

Daarnaast geeft ‘De Verkleinstraal’ (2025) de (jonge) lezers ook een prachtige boodschap mee, die voor mijn gevoel voorzichtig tikt tegen die van ‘Gulivers reizen’ van Jonathan Swift en ‘Alice in Wonderland’ van Lewis Carroll.
De klassieker van Swift laat zien dat de wereld vaak een kwestie van perspectief is. Daarmee raakt het voor mij dit nieuwe avontuur van Rutger, Thomas en Paco, omdat zij na verkleind te zijn de wereld als het ware opnieuw beleven. Bepaalde zaken maken ze nu mee vanuit een ander standpunt, waardoor de wereld een stuk spannender wordt. Het levert in ieder geval een meeslepend en fantasierijk avontuur op.
Verder riep het verkleinen bij mij een associatie op met het kleiner en groter worden van Alice in ‘Alice in Wonderland’. Carroll gebruikt dit als verwijzing naar de lichamelijke veranderingen in de puberteit en het opgroeien in de meest brede zin van het woord. Met dit in het achterhoofd wordt het nieuwe avontuur van de drie helden een tegenhanger van de klassieker, omdat in mijn ervaring het boek juist uitnodigt om steeds bewust te zijn vanuit welk gezichtspunt er naar de wereld gekeken wordt.
En zo wordt ‘De Verkleinstraal’ wederom een geweldig avontuur in deze serie. Door de prachtige thematiek, die volgens mij raakvlakken heeft met werken van Jonathan Swift en Lewis Carroll, begint er een ontwikkeling langzaam maar zeker zichtaar te worden die wat mij betreft beloont dient te worden met een portret van Rutger, Thomas en Paco in het Kinderboekenmuseum.