Fragments of Horror: een meesterwerk

Na het lezen van ‘Fragments of Horror’ van Junji Ito heb ik plek gereserveerd in mijn boekenkast voor deze geweldige schrijver. Het is een boek dat raakvlakken heeft met het werk van verschillende auteurs en dat grimmige absurditeit en het lugubere bizarre tot een meesterwerk combineert.
Het boek bestaat uit acht graphic stories die ieder staan als een huis. Beklemmend, absurd en angstaanjagend zijn de trefwoorden die in mijn ervaring de stijl van de verhalen het beste beschrijft. De tekeningen versterken de inhoud, omdat ze heel kernachtig steeds het lugubere op perfecte wijze laten zien.
‘Whispering Woman’ is een persoonlijke favoriet uit deze bundel, omdat het op een hele verfijnde manier met een beheerste dubbelzinnigheid thema’s als wraak, zorg, mentale gezondheid en paranormale activiteit samenbrengt. En dat maakt dat ik bij het lezen af en toe moest denken aan het werk van Ambrose Ibsen.
En als liefhebber van spookverhalen heb ik ook enorm genoten van ‘Gentle Goodbye’ . Subtiel, verfijnd en met een prachtige twist zorgt Ito ervoor dat de lezer met kippenvel op zijn armen geniet van het angstaanjagende. Dit verhaal heeft vanuit ethisch perspectief een beklemmende intertekstuele connectie met ‘The Folcroft Ghosts’ (2017) van Darcy Coates.
Ook ‘Dissection Chan’ is een fenomenaal. De absurdistische lichaamshorror is verassend en wordt versterkt door de tekeningen. Een interessant contrast is volgens mij het bizarre en absurde dat in dit verhaal beide ijzersterk aan bod komen. Ergens doet het denken aan het werk van Jonathan Tripp en Jean Rises. Alleen subtieler en wat absurder.
En zo heb ik met ‘Fragments of Horror’ niet alleen aangenaam kennis mogen maken met Japanse horror. Ik heb er ook een favoriete schrijver bij. Het absurde dat in de tekeningen perfect wordt weergeven is geweldig. Gecombineerd met de grimmige subtiele horror van de verhalen maakt Junji Ito tot een schrijver voor wie ik plaats in mijn boekenkast ga reserveren.