De kracht van moederliefde.

Wow, wat een verhaal. Bloemen voor mijn dochter sla je dicht en moet je even laten bezinken, het laat je niet los.

Het is een aangrijpend verhaal van kracht en moed, maar bovenal van moederliefde.
Typisch is de mooie, vlotte en meeslepende schrijfstijl van Sarah Jio. Ze schrijft ook hier 2 verhaallijnen waarvan het verleden doorspekt is met dagboekfragmenten.
Het verleden, met Céline in Parijs tijdens de 2e Wereldoorlog is soms misselijkmakend heftig, maar ook vol hoop en moederliefde.
Het heden, met Caroline en haar zoektocht naar wie ze is of was voor ze geheugenvlies kreeg.
De flashbacks brengen het verleden terug, en daarmee ook het besef dat verleden en heden nauw verbonden zijn.
Hierin spelen haar appartement, Bistro Jeanty en vooral ook bloemen een grote rol.

Bloemen voor mijn dochter is zoveel méér dan een feelgood, een historische roman, een oorlogsroman...
Het is ook doorspekt met mooie woorden zoals [spoiler][i]“Ik wil zeggen dat ik denk dat de belangrijkste dingen in het leven dankbaarheid, vergeving en liefde zijn.” [/i][/spoiler]

Als op het einde de 2 verhaallijnen mooi samenvloeien hou je het niet droog.
Ook al zijn er misschien veel toevalligheden, het is mooi én zeker niet voorspelbaar, maar aangrijpend.

Dit boek zal nog even door mijn hoofd blijven spoken.