Boeiende karakters, prachtige biologie

De zesjarige Kya leeft samen met haar ouders en haar vier oudere zussen en broers in een kleine hut midden in een groot moeras niet ver van Barkley Cove. Hoe het gezin in de jaren 50 in dat afgelegen armoedige gebied is terechtgekomen wordt pas diep in het verhaal duidelijk. Ook het verband met het verderop in Barkley Cove in 1968 gevonden lijk van Chase, de plaatselijke playboy, komt pas veel later aan het licht. Doordat Kya’s vader als gehandicapte oorlogsveteraan aan de drank en lager wal is geraakt, heeft het hele gezin daaronder te lijden. Ruzies en mishandelingen zijn eigenlijk alles wat vader zijn gezin heeft te bieden. Vooral zijn vrouw moet het ontgelden, maar pa spaart ook zijn kinderen niet. Kya’s lievelingsbroer Jodie wordt zelfs ernstig met een ijzeren pook toegetakeld. Als eerst Kya’s ma wegloopt volgen niet lang daarna de anderen. Een voor een ziet Kya ze vertrekken. Alleen Jodie neemt afscheid van Kya maar dan verlaat ook hij de hut. Dan is het jonge meisje alleen met haar gewelddadige vader. Ze beseft dat ze alleen de wezens in het moeras als gezelschap overhoudt en haar gevleugelde vrienden aan het strand, de meeuwen die ze elke dag voert met gruttenpap. Toch put ze troost uit de trouwe aanwezigheid van de lagune en de zee. Tevergeefs proberen leerplichtambtenaren uit Barkley Cove haar op school te krijgen, want Kya lijdt ernstig onder de afwijzing door andere kinderen en vrijwel alle dorpelingen. Dan op een zeldzaam gelukkige dag treft ze Tate, een jongen in het moeras die ook houdt van vogels, vissen en insecten. Ze ontmoeten elkaar jarenlang in het geheim. Hij leert haar lezen en dat opent vele deuren in haar leven. Kya en Tate lijken voor elkaar te zijn geboren. Maar dan slaat het noodlot weer toe…
Helaas waren er enkele elementen in het boek die volgens mij ongeloofwaardig waren – en dat valt des te meer op als de roman overigens uitmuntend is. Maar over het geheel genomen bevat het boek spannende verhaallijnen en schetst de auteur in een origineel decor op zeer levendige wijze met een fijn geslepen pen veel boeiende karakters in het tijdsgewricht van het naoorlogse kustleven van North Carolina. Bovendien leert ze ons veel over de biologie van het moerasleven en haar talrijke bewoners en natuurlijk niet te vergeten over de mens die geneigd is eenlingen die anders leven dan de norm voorschrijft te discrimineren of te veroordelen en zelfs te gronde te richten door vooroordelen.